tag:blogger.com,1999:blog-845864625062215652024-03-05T15:51:10.728+01:00Wąchając książkirecenzje i zapowiedzi książek, filmy oraz lifestyleWąchając książkihttp://www.blogger.com/profile/03688256061653529810noreply@blogger.comBlogger513125tag:blogger.com,1999:blog-84586462506221565.post-5225330216493954172024-02-05T13:30:00.000+01:002024-02-05T13:30:00.400+01:00ZNAK I OMEN | Marah Woolf<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIFuPtau5RUDx5etsiFevvQ1RLGK4-TkpUnBFr2r8yhXhrnBP-WGFIg-Dd9cw46Gw3Fe-dzZpdugw7ZruNrzXgVwV4JRNMc8ZK-iYO2JBjvwLGz4vepepXoRLXV9t2TcwM05L0OB8rhEcatuGJTyGK_WU2IYLnAm2FHrbzBa7DSQ1Fvqy1-JaGCZsnKnM/s4538/IMG_20240202_112851%20(1).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4538" data-original-width="3750" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIFuPtau5RUDx5etsiFevvQ1RLGK4-TkpUnBFr2r8yhXhrnBP-WGFIg-Dd9cw46Gw3Fe-dzZpdugw7ZruNrzXgVwV4JRNMc8ZK-iYO2JBjvwLGz4vepepXoRLXV9t2TcwM05L0OB8rhEcatuGJTyGK_WU2IYLnAm2FHrbzBa7DSQ1Fvqy1-JaGCZsnKnM/w330-h400/IMG_20240202_112851%20(1).jpg" width="330" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="letter-spacing: 1px;"><b><i>„Znak i Omen</i></b></span><span style="letter-spacing: 1px;"><b><i>”</i></b> (</span><span style="letter-spacing: 1px;"><i>„Zeichen & Omen</i></span><span style="letter-spacing: 1px;"><i>”</i>) <b><span style="color: black;">Marah Woolf, wyd. Jaguar 2024</span></b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="letter-spacing: 1px;"><b><a href="https://www.instagram.com/p/C29xCHJt9yC/?img_index=1" target="_blank">rozdanie</a><br /></b></span><span style="letter-spacing: 1px;"><b><span style="color: black;"><span><a name='more'></a></span></span></b></span></div><p></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Zakochałam się w niej od pierwszych stron!</span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></div><span id="docs-internal-guid-7dac125f-7fff-fe22-aa08-090584be9dca"><span style="font-family: inherit;"><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Świat przedstawiony jest interesujący. Mamy strzygi, czarownice i wiccan, którzy żyją za murem (oddzieleni od ludzi), gdzie starają się żyć w kruchym pokoju.</span></p><div style="text-align: justify;"><br /></div><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Główna bohaterka zostaje odizolowana od rodziny i życie w ciągłym niebezpieczeństwie — ze strony ludźmi i krajan. </span></p><div style="text-align: justify;"><br /></div><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Mamy zagwarantowane emocje i niepewność. Do tego dochodzi motyw zemsty, władzy, ale również szkoły/azylu, przyjaźni, miłości (różne odcienie).</span></p><div style="text-align: justify;"><br /></div><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Valea jest jedyną bohaterką, nad której losem szczerze się rozkleiłam. Jest to postać dość optymistyczna, gdyż została wychowana w wierze, że jej lud jest pokojowy i pełen miłości. Odizolowana od rodziny nie może doświadczyć w pełni swojego dziedzictwa. Mimo wszystko czułam do niej wielkie współczucie. Polubiłam ją za otwartość, humor, ale również ubolewałam nad jej losem i niesprawiedliwością jaka ją spotkała.</span></p><div style="text-align: justify;"><br /></div><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Wspomniałam o motywie przyjaźni i jest on tutaj całkiem sprawnie rozwinięty. Mamy kilka postaci w tajemniczym zamku, które wraz z Valeą tworzą osobliwą grupę. Świetnie bawiłam się śledząc ich słowne potyczki, prowokacje, ale najważniejsze było to, że stali za sobą murem.</span></p><div style="text-align: justify;"><br /></div><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Jest jeszcze Nikolai Lazar, którego potrzebuję dożylnie, przysięgam. Rozbroił mnie od początku i nie wspomnę o niecenzuralnych słowach, które wypowiedziałam pod jego adresem (każdy może mieć słabszy moment — lub kilka), ale po prostu go uwielbiam!</span></p><div style="text-align: justify;"><br /></div><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">Przez "Znak i Omen" po prostu płynęłam i zapomniałam o całym świecie! Tak bardzo wkręciłam się w tę historię, że nie mogłam jej przerwać choć na chwilę i ciągle mówiłam sobie "jeszcze jednej rozdział". Pozycja obowiązkowa dla fanów autorki, miłośników magii i romantasy!</span></p><div style="text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><div style="color: black; text-align: center; white-space-collapse: collapse;"><b style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: 0px 0px; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #222222; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 15px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ZA MOŻLIWOŚĆ PRZECZYTANIA DZIĘKUJĘ WYDAWNICTWU <i>JAGUAR</i>!</b></div></span></div></span></span></div>Wąchając książkihttp://www.blogger.com/profile/03688256061653529810noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-84586462506221565.post-16803352686182919122024-01-11T17:20:00.001+01:002024-01-11T17:24:03.333+01:00THE DEAL. UKŁAD | Elle Kennedy<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit;"> <span style="background-color: white; color: #181818; white-space-collapse: preserve;"></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: inherit;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBsEDNRid5AzKFsCTR19rw6CeA-R5Ef-EK_nlUabAG5z1M6s5ZvOfaR-jmsNXnv4kCVv2AYZf5EibTsJzSV7v0etLvWElWigHnt_4rk5EVKZL5wdyCtevGi6q-ByKzKS3los64X2Kc7wNeN7gM-sIdaV8QBqMJw1Fr4uIcSlcD_nNflVC0PmO5kO0jbUo/s3034/IMG_20240111_163608.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1648" data-original-width="3034" height="347" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBsEDNRid5AzKFsCTR19rw6CeA-R5Ef-EK_nlUabAG5z1M6s5ZvOfaR-jmsNXnv4kCVv2AYZf5EibTsJzSV7v0etLvWElWigHnt_4rk5EVKZL5wdyCtevGi6q-ByKzKS3los64X2Kc7wNeN7gM-sIdaV8QBqMJw1Fr4uIcSlcD_nNflVC0PmO5kO0jbUo/w640-h347/IMG_20240111_163608.jpg" width="640" /></a></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: inherit;"><span style="letter-spacing: 1px;"><b><i>„The Deal. Układ</i></b></span><span style="letter-spacing: 1px;"><b><i>”</i></b> (</span><span style="letter-spacing: 1px;"><i>„The Deal</i></span><span style="letter-spacing: 1px;"><i>”</i>) <b><span style="color: black; white-space-collapse: collapse;">Elle Kennedy, wyd. Zysk i S-ka 2023 (II wydanie)<span><a name='more'></a></span></span><span style="color: black; white-space-collapse: collapse;"></span><span style="color: black; white-space-collapse: collapse;"></span></b></span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></div><span style="font-family: inherit;">Ponowne przeczytanie “Układu” (jakby nie było po 8 latach) było jak powrót do domu. Seria “Off Campus” jest jedną z ważniejszych w moim życiu i pozostanie taką już na wieczność. Nie tylko uwielbiam bohaterów, ale również świat, który stworzyła autorka (i nadal tworzy).</span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; color: #181818; white-space-collapse: preserve;"><br /></span></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-family: inherit; white-space-collapse: preserve;">Mam wrażenie, że teraz odebrałam pewne wątki zupełnie inaczej. Być może pokochałam Garretta jeszcze bardziej, ale nie o to w tym chodzi. Po prostu doświadczenia życiowe bohaterów, ich traumy i sposoby radzenia sobie z nimi, były dla mnie znacznie bardziej porażające niż wcześniej. Jest to ewidentny wynik mojego życiowego doświadczenia i dojrzałości. Uważam, że to dobrze — powieść idzie z duchem czasu, samoświadomością, ważnym przekazem — jest ponadczasowa!</span></p><span id="docs-internal-guid-f093053e-7fff-7dec-8057-e34aa7d993e5"><div style="text-align: justify;"><br /></div><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: inherit;">Nie da się ukryć, że Elle Kennedy jest ważną postacią w literaturze New Adult, ale również prekursorką romansów hokejowych. Jej bohaterowie to świetni, zabawni, uroczy i przystojni mężczyźni, którzy powalają swoją siłą uczucia, tak samo mocno, jak zaciekłością na lodzie.</span></span></p><div style="text-align: justify;"><br /></div><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: inherit;">Hannah po latach nadal pozostaje jedną z moich ulubionych postaci kobiecych. Jest zadziorna, twarda, ale również potrafi być współczująca i niesamowicie wyrozumiała. Jest człowiekiem z krwi i kości, który popełnia błędy.</span></span></p><div style="text-align: justify;"><br /></div><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: inherit;">A Garrett? Może niektórzy się nie zgodzą, ale nawet po tych 8 latach, uważam, że jest on bohaterem łamiącym stereotyp uczelnianego sportowca. Owszem, nie jest idealny, ma długą listę podbojów, ale jednocześnie jest zabawny, otwarty i całkowicie szczery, co nadal w literaturze (zwłaszcza NA) jest rzadkością. Zresztą cała czwórka męskich bohaterów serii to mój książkowy “life goal” i po prostu kocham o nich czytać!</span></span></p><div style="text-align: justify;"><br /></div><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: inherit;">Książkę pochłonęłam de facto w jeden dzień i wcale mnie to nie dziwi — inaczej nie mogę! Kocham całym sercem tę serię, która powala mnie na kolana za każdym razem, nawet jak zerknę na ulubiony fragment. Wracałam do niej nie raz i będę to robić dalej. Szalenie kocham ten świat, bohaterów, humor i pióro autorki. Możecie być pewni, że przeczytam wszystko, co napisze!</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></p><div style="text-align: center;"><span face=""open sans" , sans-serif" style="background-color: white; color: #222222; font-size: 15px;">#1 </span><a href="http://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2016/03/elle-kennedy-ukad.html" style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #f2132d; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 15px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-decoration-line: none; vertical-align: baseline;" target="_blank"><b>Układ</b></a><span face=""open sans" , sans-serif" style="background-color: white; color: #222222; font-size: 15px;"><b> </b>| #2 </span><a href="http://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2016/07/elle-kennedy-bad.html#" style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #f2132d; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 15px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-decoration-line: none; vertical-align: baseline;" target="_blank">Błąd </a><span face=""open sans" , sans-serif" style="background-color: white; color: #222222; font-size: 15px;">| #3 </span><span face=""open sans" , sans-serif" style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #222222; font-size: 15px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2017/03/elle-kennedy-podboj.html" target="_blank">Podbój</a></span><span face=""open sans" , sans-serif" style="background-color: white; color: #222222; font-size: 15px;"> | #4 <a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2018/03/cel-elle-kennedy.html" target="_blank">Cel</a></span></div><div style="text-align: center;"><span face=""open sans" , sans-serif" style="background-color: white; color: #222222; font-size: 15px;"><b><br /></b></span></div><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"></span></p><div style="text-align: center;"><b style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #222222; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 15px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ZA MOŻLIWOŚĆ PRZECZYTANIA DZIĘKUJĘ WYDAWNICTWU <i style="background: 0px 0px; border: 0px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ZYSK I S-KA</i>!</b></div><div style="text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-family: Merriweather, serif; font-size: 10.5pt; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br /></span></div></span>Wąchając książkihttp://www.blogger.com/profile/03688256061653529810noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-84586462506221565.post-2887464440562273742024-01-09T13:37:00.001+01:002024-01-09T13:38:25.597+01:00STRAŻNIK MIECZA | Cassandra Clare<p><span style="font-family: inherit;"> </span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: inherit;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRnlLzn2Y94lAYixEuw-FNVqTyGHcyAH74bIJd3C594sZUDxmLjTp6T0F838lT_xsisfFQajUtGWFit0vGMvcUBJFhcK6T4NOlPH9N74zVsV2x8Ppchcpz0sMZBq_ZdEXfn3xFZn0E9fFTkwQMBbt2a8Zg_BqZ0664n1b1JnQi4MHIGBpVlVsG-K3AGw0/s3161/IMG_20240109_132056.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1778" data-original-width="3161" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRnlLzn2Y94lAYixEuw-FNVqTyGHcyAH74bIJd3C594sZUDxmLjTp6T0F838lT_xsisfFQajUtGWFit0vGMvcUBJFhcK6T4NOlPH9N74zVsV2x8Ppchcpz0sMZBq_ZdEXfn3xFZn0E9fFTkwQMBbt2a8Zg_BqZ0664n1b1JnQi4MHIGBpVlVsG-K3AGw0/w640-h360/IMG_20240109_132056.jpg" width="640" /></a></span></div><span style="font-family: inherit;"><br /></span><p></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><b style="color: black; mso-bidi-font-weight: normal; white-space-collapse: collapse;"><span lang="DE" style="mso-ansi-language: DE;">„<i>Strażnik Miecza</i>”</span></b><span lang="DE" style="color: black; font-style: normal; mso-ansi-language: DE; white-space-collapse: collapse;"> („</span><span lang="DE" style="color: black; mso-ansi-language: DE; white-space-collapse: collapse;"><i>Sword Catcher</i>”) <b style="font-style: normal;">Cassandra Clare, wyd. Zysk i S-ka 2023<span></span></b></span></span></p><a name='more'></a><p></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">W głębi czytelniczego serca wiedziałam, że nowa odsłona Clare mnie nie zawiedzie.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Przede wszystkim "Strażnik Miecza" to powieść skierowana ku dojrzalszym czytelnikom (nie jest to YA czy NA). W powieści królują głównie intrygi polityczne, którymi wręcz ocieka!</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-family: inherit; white-space-collapse: preserve;"><br /></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-family: inherit; white-space-collapse: preserve;">Świat przedstawiony w "Strażniku Miecza" jest skonstruowany bardzo dobrze i przejrzyście, ale przez to początek jest również zapełniony opisami polityki, geografii, społeczności i historii.</span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">"Strażnik Miecza" przypominał mi wiele powieści, które dotyczą tematyki półświatka, zakazanej magii, monarchii, ale również średniowiecznych miast. Nie chodzi mi o kopię, ale o podobne motywy. Dla mnie to duża zaleta i ogromny plus.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">W powieści jest sporo bohaterów, ale u Clare to dość normalne. Nie jest ich tyle, żeby zapomnieć ich imiona, ale wystarczająco, żeby akcja nie kręciła się wokół komina. Głównymi postaciami są: Kel, tytułowy Strażnik Miecza, i Lin, Ashkarska lekarka.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Postaci są złożone i możemy za ich sprawą podążać różnym tokiem myślenia oraz inną moralnością. Kel był wychowywany jako tarcza księcia — uważam, że to szalenie ciekawe zjawisko, zwłaszcza, że cechuje go duża lojalność oraz miłość do niego. Za to Lin pochodzi z ludu, który jest ogólnie rzecz biorąc niechciany, ponieważ obdarzony jest magią (trochę przypominało mi to historycznie kwestię Narodu Wybranego). Mają oni inne spojrzenie na świat, zderzają się różne światopoglądy. Bardzo ich polubiłam, chociaż mam wrażenie, że obydwoje jeszcze nie rozwinęli swoich skrzydeł.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Ciekawą postacią jest również sam książę, który jest dla mnie niejednoznaczny. Mam wrażenie, że w zależności od czytelnika, werdykt, co do jego osoby, będzie inny. Ja go nie polubiłam, ale wierzę, że jest tą "filozoficzną" postacią, która ma dać do myślenia i zawierać głębsze przesłanie.</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-family: inherit; white-space-collapse: preserve;"><br /></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-family: inherit; white-space-collapse: preserve;">W "Strażniku Miecza" nie ma wątku romantycznego jako takiego. Owszem, bohaterami niekiedy targają namiętne uczucia, ale jest to raczej sporadyczne, zepchnięte na odległy plan lub uzupełnieniem tła. Można wszystko uznać za slow burn, chociaż wszystko jest tak niejasne, że lepiej nie wchodzić w polemikę.</span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-family: inherit; white-space-collapse: preserve;"><br /></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-family: inherit; white-space-collapse: preserve;">Trochę zajęło mi przeczytanie, ale cieszę się, że dałam sobie więcej czasu na zapoznanie się ze światem. Po wprowadzeniu i przedstawieniu świata, akcja jest naprawdę dynamiczna. Przed bohaterami trudne wybory i fascynujące wydaje się to, że chociaż rzadko mają ze sobą styczność, ich losy na stałe ze sobą splecione. Zakończenie pozostawia mózg na ścianie, a tajemnicze wątki, które zostały "zawieszone w powietrzu" powodują, że mogę oszaleć do premiery następnego tomu (która zapowiedziana jest dopiero na 2025 rok!)</span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;"><span style="background-color: white; color: #181818; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt;"><br /></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;"><span style="font-size: x-small;">W skład serii <span style="background-color: white;">„The Chronicles of Castellane”</span><span style="background-color: white;"> wchodzą:</span></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;"><b>Strażnik Miecza </b>| The Ragpicker King | ?</p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;"><br /></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;"><b>ZA MOŻLWIOŚĆ PRZECZYTANIA DZIĘKUJĘ WYDAWNICTWU <i>ZYSK I S-KA</i>!</b></p>Wąchając książkihttp://www.blogger.com/profile/03688256061653529810noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-84586462506221565.post-74715208591402990812021-04-03T10:17:00.001+02:002021-04-14T10:20:34.481+02:00KTOŚ MNIE POKOCHAŁ | Julia Quinn<p style="text-align: center;"> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirxj9dTahiqMv8pdV09F2I6s8IGH3-l1ce0FFv6xGtOfW9_R-A4pQaUKkUFr0bqv2CQ93bPBvYPcYWg3F9RLI8dwaXQUVw6Y75hE7k0OaDbEKfZCeEwMpt6lSYYL31wmjoa2pxk2jP_ys/s2048/2021-04-12+02.02.59+2.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1536" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirxj9dTahiqMv8pdV09F2I6s8IGH3-l1ce0FFv6xGtOfW9_R-A4pQaUKkUFr0bqv2CQ93bPBvYPcYWg3F9RLI8dwaXQUVw6Y75hE7k0OaDbEKfZCeEwMpt6lSYYL31wmjoa2pxk2jP_ys/s320/2021-04-12+02.02.59+2.jpg" /></a></div><br /><b style="text-align: center;"><span style="background: white; color: #181818; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">„<i>Ktoś
mnie pokochał</i>”</span></b><span style="background: white; color: #181818; font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; line-height: 115%; text-align: center;"> („<i>The Viscount Who Loved Me</i>”) <b>Julia
Quinn, wyd. Zysk i S-ka 2021</b></span><div><div style="text-align: center;"><span style="color: #181818; font-family: Georgia, serif;"><b><br /></b></span></div><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background-color: white; color: #181818; font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">Po przeczytaniu pierwszego
tomu oraz obejrzeniu serialu (który wcale nie był tak dobry), wiedziałam
jedno: uwielbiam Anthony’ego całym sercem. Przeczytanie „Ktoś mnie pokochał”
nie było nawet kwestią czasu, była to lektura obowiązkowa! Szczerze mówiąc, a
bardzo mnie to boli, liczyłam na znacznie więcej. Julia Quinn jest bardzo
popularną pisarką, na co wskazuje chociażby produkcja Netfliksa, ale czy
zasłużenie?</span></p>
<p class="MsoNormal"><br /></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background: white; color: #181818; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Moim zdaniem, Quinn, nie
wyszło za bardzo tworzenie atmosfery, klimatu. Chociaż momentami udało się ją
oddać, to pewne niuanse (nawiązanie do twórczości Austen) psuły wszystko,
ponieważ sugeruje to, że autorka nie przykłada się do autentyczności. I chociaż
wiem, że jest to fikcja, to jednak osadzenie akcji w przeszłości jest dość
śliskim tematem. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background: white; color: #181818; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background: white; color: #181818; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Podobnie miała się sytuacja z
tworzeniem relacji między bohaterami. Tak jak uwielbiam całą familię Bridgertonów
i z prawdziwą przyjemnością zapoznam się z losami ich wszystkich (zwłaszcza
Colinem i Eloise), to samo nawiązywanie uczucia między głównymi bohaterami jest
nieco… suche. Na początku był ten osławiony, uwielbiany motyw hate-love i
świetnie się bawiłam, czytając słowne utarczki między bohaterami. Jednak kiedy
doszło do momentu zakochania… no nie było nic takiego, żadnej strzały Amora ani
gładkiego przejścia. Trochę to rozczarowujące. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background: white; color: #181818; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background: white; color: #181818; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Pokochałam Anthony'ego w
pierwszym tomie, ale teraz okazał się dziwnie nijaki. Niekiedy widać było ten ”błysk
w oku”, jego szaloną nadopiekuńczość. Scena z kijami… prawdziwa rozkosz,
pokładałam się ze śmiechu. W przypadku Kate, nie ma za bardzo o czym mówić.
Była, bo była. Klasyczna uprzedzona kobieta, chociaż muszę jej oddać to, że
dość długo opierała się Anthony’emu. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background: white; color: #181818; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background: white; color: #181818; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Z jednej strony jestem na
tak: świetnie obserwuje się potyczki rodzeństwa oraz ich matki, niektóre uwagi
zwalają z nóg. Momentami można się naprawdę świetnie bawić, jeśli przymknie się
oko na autentyczność i atmosferę. Występuje też motyw małżeństwa, więc dla mnie
to już wystarczające powody, żeby dalej czytać. Są to naprawdę dobre książki,
ale ciągle mam nadzieję, że będzie lepiej. A przynajmniej tak dobrze jak w „Moim
księciu”. </span><span style="background-color: white; color: #181818; font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">No i nie można przejść
obojętnie obok „Drugiego epilogu”, który dzieje się kilka lat po samej głównej
powieści. Ja jestem tym zabiegiem zachwycona!</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background: white; color: #181818; font-family: "Georgia","serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;">„Bridgetonowie”:</p>
<p align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2021/03/moj-ksiaze-julia-quinn.html">Mój książę</a> | <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">KTOŚ MNIE POKOCHAŁ</b> | Propozycja
dżentelmena | Miłosne tajemnice | Oświadczyny | Grzesznik
nawrócony | Ślubny skandal | Magia pocałunku</p></div>Wąchając książkihttp://www.blogger.com/profile/03688256061653529810noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-84586462506221565.post-78271451749937961072021-03-14T16:08:00.000+01:002021-03-14T16:08:00.208+01:00MÓJ KSIĄŻĘ | Julia Quinn<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEBcD8Y4RXG5poqYhUeUYdrruK7yiE8NqtNtuX6RYukF7X46dD9698RUhmHJPlovyeUh8ooQIs4-89qGKLcBXfxjpNA9zmkEEpkdP__4RZfLWea2INihdWc85Lx9a3tHzfQ9CZ-fnOBAY/s2048/2021-03-10+09.48.36+1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1536" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEBcD8Y4RXG5poqYhUeUYdrruK7yiE8NqtNtuX6RYukF7X46dD9698RUhmHJPlovyeUh8ooQIs4-89qGKLcBXfxjpNA9zmkEEpkdP__4RZfLWea2INihdWc85Lx9a3tHzfQ9CZ-fnOBAY/s320/2021-03-10+09.48.36+1.jpg" /></a></div><br /><p></p><p></p><p align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">„<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Mój
książę</i>” </b>(„<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Duke and I</i>”<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">) Julia Quinn, wyd. Zysk i S-ka 2021<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNoSpacing"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">Od kilku lat, chętniej sięgam po romanse historyczne niż
współczesne. W 2016 roku, za sprawą Lisy Kleypas, zakochałam się bardzo
poważnie w tym gatunku i z przyjemnością <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>poznaję nowe autorki i bohaterów, daję się
ponieść atmosferze, zachwycam się opisem pięknych strojów i wystawnych bali.
Nie chciałabym po raz kolejny rozpisywać się w samych superlatywach o Kleypas,
ale dodam, że szalenie polecam!</p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">Przyznam szczerze, że nigdy nie ciągnęło mnie specjalnie
do powieści Julii Quinn. Kiedyś miałam jeden epizod z tą autorką, ale jakoś
mnie nie porwała. Za sprawą serialu na Netfliksie, postanowiłam dać nam, sobie
i Quinn, szansę na wspólną przygodę. I pod pewnymi względami jestem bardzo
zadowolona, ale z drugiej strony mam kilka „ale”. </p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">Chyba najbardziej w tej historii podała mi się relacja
między rodziną Bridgetonów. Uwielbiam coś takiego w powieściach i z
przyjemnością poznawałam (choć nieliczne) relacje między rodzeństwem. Anthony
jest moim ulubieńcem nie tylko w serialu, ale również w książce zdobył moją
dozgonną miłość. Trochę zabolał mnie związek Daphne z Simonem, ponieważ było
zdecydowanie za mało uczucia między nimi, wszystko działo się bardzo szybko,
nie było tego magicznego „zing”<a href="#_ftn1" name="_ftnref1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: PL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>.
Jednak ulubiony zabieg w wystarczający sposób wynagrodził mi ten minusik, więc
jakoś bardzo mnie nie kłuje. </p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">Bardzo podobała mi się postać Daphne. Była bardzo rezolutna,
zabawna i żywa. Jestem jak najbardziej za. Nie chciałabym porównywać tej
postaci do tej z netfliksowej adaptacji, ale chyba nie muszę zaznaczać, że
książka była o niebo lepsza, tak samo jak bohaterowie. Daphne nie daje sobie w
kaszę dmuchać i to tak bardzo ją wyróżniało. Przypadek Simona bardzo łamał mi
serce, zwłaszcza jego przypadłość<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>dzieciństwa, która czasem dawała o sobie znać. Możecie mi uwierzyć na
słowo, ale moje biedne czytelnicze serduszko za każdym razem mocno się
zaciskało! To było takie świeże, że z założenia silny i męski samiec, nagle ma
jakieś ludzkie zachowania. Jestem totalnie zakochana w jego kreacji.</p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">„Mojego księcia” czytało się bardzo szybko i przyjemnie.
Nawet nie zauważyłam, kiedy dobiłam do końca. Wolałabym, co prawda, nieco więcej
iskry i pożądania między bohaterami. Nie możemy mieć jednak wszystkiego.
Dodatkowym plusem jest to, że seria liczy aż 8 tomów, o każdym z rodzeństwa. Dodatkowo
mamy tak zwany „drugi epilog”, który dzieje się kilka lat po całej akcji. Jest
to cudowny dodatek i prezent od autorki, zwłaszcza, że jest przetłumaczony i
nie musimy dodatkowo dopłacać. Jestem tym zabiegiem szalenie zachwycona i
niesamowicie wdzięczna.</p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">Jako miłośniczka romansów historycznych, nie byłabym
sobą, gdybym nie poleciła tej pozycji z całego serca. Wielka miłość, plotki z
wyższych sfer i zajmujący rodzeństwo. Jeśli chodzi o takie połączenie, to z
prawdziwą przyjemnością sięgam po lekturę i bardzo, bardzo polecam!</p>
<p class="MsoNoSpacing"><o:p> </o:p></p>
<p align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;">„Bridgetonowie”:</p>
<p align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">MÓJ KSIĄŻĘ</b> | Ktoś mnie pokochał | Propozycja
dżentelmena | Miłosne tajemnice | Oświadczyny |</p>
<p align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;">Grzesznik
nawrócony | Ślubny skandal | Magia pocałunku</p>
<p class="MsoNoSpacing"><o:p> </o:p></p>
<p align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ZA MOŻLIWOŚĆ PRZECZYTANIA DZIĘKUJĘ
WYZAWNICTWU <i style="mso-bidi-font-style: normal;">ZYSK I S-KA</i>!</b></p><div style="mso-element: footnote-list;">
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="ftn1" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="#_ftnref1" name="_ftn1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: PL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Odniesienie do filmu „Hotel Transylwania”</p>
</div>
</div><br /><p></p>Wąchając książkihttp://www.blogger.com/profile/03688256061653529810noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-84586462506221565.post-46323426209279148242021-02-12T14:34:00.000+01:002021-02-12T14:34:17.700+01:00ROZGRYWKA | Elle Kennedy<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUo_0KurlEtZEy9gj3PPWxfkWx2W4A6_dw8Jtw8npzAQTZWJL62DfvHawXNKcC53eIhfqnaWzGxzmVjsDFdQeBiCfcDEsuQAWAmBIfn1D-0wfuzQbjtbIwnKln4Q7WFZCb8s5d4aJ_ufg/s2048/IMG_20210212_142924_521.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="2048" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUo_0KurlEtZEy9gj3PPWxfkWx2W4A6_dw8Jtw8npzAQTZWJL62DfvHawXNKcC53eIhfqnaWzGxzmVjsDFdQeBiCfcDEsuQAWAmBIfn1D-0wfuzQbjtbIwnKln4Q7WFZCb8s5d4aJ_ufg/s320/IMG_20210212_142924_521.jpg" /></a></div><br /><p></p><p align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">„<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Rozgrywka</i>”
</b>(„<i style="mso-bidi-font-style: normal;">The Play</i>”)<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> Elle Kennedy, wyd. Zysk i S-ka 2021<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNoSpacing"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">Wielokrotnie pisałam już o
autorach, po których sięgam bez zastanowienia. Jestem również pewna, że
wspominałam, że do tego grona należy, niezmiennie od 5 lat, Elle Kennedy.
Poznałam jej twórczość w liceum i będąc już „dorosłą” (pojęcie względne) nadal
nie przechodzę obojętnie obok jej książek,. Sprawiają mi one taką samą frajdę,
jak wcześniej. Może nawet większą, ponieważ dostrzegam w nich wiele zalet i
mądrości, które kryją się za lekką, zabawną historią wielkiej Miłości. </p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">Podczas czytania „Rozgrywki”,
uśmiech nie schodził mi z twarzy! Wierzcie mi, po kilku godzinach czytania,
wszystkie moje mięśnie były obolałe i zesztywniałe. Nie żałuję, to najlepszy
rodzaj bólu z jakim można spotkać się w życiu. Kennedy chyba po raz pierwszy
zastosowała motyw miłości zrodzonej ze szczerej przyjaźni. I chociaż w
większości przypadków nie przepadam za tym rodzajem rozwijania romantycznej
relacji (team enemies to lovers), to w 100% kupiłam go w tym wydaniu.</p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">Demi była bardzo zabawną,
cudowną i autentyczną postacią. Autorka bardzo wiele pokazała na jej przykładzie,
zwłaszcza tak ważny dzisiaj temat, jak wiara w samego siebie. Jej charakter bardzo
przypominał mi mojego przyjaciela, dlatego pokochałam ją jeszcze mocniej. A
Hunter… czekałam, żeby poznać tego zawodnika już x tomów wcześniej, właściwie
odkąd pojawiła się pierwsza wzmianka o nim. Jego postać przeszła niesamowitą
metamorfozę, którą mogliśmy oglądać na drugi planie kilku wcześniejszych historii,
ale najprzyjemniej czytało się jej rezultaty. W mojej ostatniej opinii
(„Ryzyko”) napisałam, że wszyscy męscy bohaterowie Kennedy to wielkie
misie-tulisie i nie zmieniam zdania. Są cudowni!</p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">Uwielbiam tworzone przez
pisarkę relacje między wszystkim bohaterami. Miłość i przyjaźń, nie tylko w
kontekście romantycznym, ale również rodzinnym, mimo braku więzów krwi,
przyjaźni, braterstwo, zespołu, partnerstwa i bliźniaczych dusz. Do tego
niesamowicie lekkie pióro, szczerość, nieprzebieranie w słowach, ale także
tworzenie każdej postaci innej, borykającej się z różnymi problemami – to jest
prawdziwa magia i talent.</p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">Elle Kennedy jest po prostu
najlepsza na świecie. Każdą kolejną książką, a mam ich na koncie już dziewięć,
podbija moje serce na nowo i zakochuję się w jej powieściach jeszcze bardziej.
Myślę, że autorkę można spokojnie nazwać literacką hokeistką, która strzela
zabójcze gole we wszystkie czytelnicze serca!</p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;">W skład serii
„Briar U” wchodzą:</p>
<p align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2019/04/poscig-elle-kennedy.html" target="_blank">Pościg</a> | <a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2021/02/ryzyko-elle-kennedy.html" target="_blank">Ryzyko</a> | <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ROZGRYWKA</b> | The Dare</p>
<p align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><o:p> </o:p></p>
<p align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;">W skład serii
„Off-Campus” wchodzą:</p>
<p align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2016/03/elle-kennedy-ukad.html" target="_blank">Układ</a> | <a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2016/07/elle-kennedy-bad.html" target="_blank">Błąd</a> |
<a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2017/03/elle-kennedy-podboj.html" target="_blank">Podbój</a> | <a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2018/03/cel-elle-kennedy.html" target="_blank">Cel</a></p>
<p align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><o:p> </o:p></p>
<p align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ZA MOŻLIWOŚĆ PRZECZYTANIA, DZIĘKUJĘ WYDAWNICTWU
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">ZYSK I S-KA</i>!<o:p></o:p></b></p>Wąchając książkihttp://www.blogger.com/profile/03688256061653529810noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-84586462506221565.post-57019849183744088302021-02-11T12:14:00.000+01:002021-02-11T12:14:28.002+01:00KSIĘGA BEZIMIENNEJ AKUSZERKI & KSIĘGA ETTY | Meg Elison<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgK8GVns35kSzI_vyfdQeLjW_UgE4mycFTJqoGXJEcbU4meUlj1MTZ9oKvA6IdTUIQI4eYcWTkW93rx0YStYIjYza89zFzTSaj1mL7-5dZ-g-ccExpXYfrDJccnNRwOxP0Fkvj4x7eXJ1Y/s1601/IMG_20210211_115248_757.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1601" data-original-width="1440" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgK8GVns35kSzI_vyfdQeLjW_UgE4mycFTJqoGXJEcbU4meUlj1MTZ9oKvA6IdTUIQI4eYcWTkW93rx0YStYIjYza89zFzTSaj1mL7-5dZ-g-ccExpXYfrDJccnNRwOxP0Fkvj4x7eXJ1Y/s320/IMG_20210211_115248_757.jpg" /></a></div><br /><p><br /></p><p></p><p align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">„<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Księga
Bezimiennej Akuszerki</i>” & „<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Księga
Etty</i>” </b>(„<i style="mso-bidi-font-style: normal;">The Book of the Unnemed
of Midwife</i>” & „<i style="mso-bidi-font-style: normal;">The Book of Etta</i>”)<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> Meg Elison, Dom Wydawniczy Rebis 2019, 2020<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNoSpacing"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNoSpacing"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">Po powieści Meg Elison sięgnęłam
w ramach poszerzania literackich horyzontów. Staram się odejść od literatury
młodzieżowej, więc uznałam, że trylogia „Droga donikąd” będzie idealna na
początek. I… Mam dość zróżnicowane zdanie na temat obu tomów: historii,
tematyki i stylu. Niekiedy bardzo ciężko było mi uwierzyć, że napisała to ta
sama osoba, która w jednej książce opisuje ciężką drogę i przetrwanie w czasach
apokalipsy drogę przetrwania, za to w drugiej nie do końca wiadomo o co chodzi.</p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">„Księga Bezimiennej Akuszerki”
była bardzo dobrze przemyślaną historią tragedii jakiej doświadczyła cała
ludzkość. Myślę, że warto podkreślić tutaj słowo klucz: <u>ludzkość</u>. Nie do
końca podobała mi się kreacja płci męskiej, która została przedstawiona. Takie
przypadki by się zdarzały, ale nie uważam, żeby były tak liczne, wręcz standardowe.
Nie chcę też za bardzo zdradzać, o co chodzi, ale po dłuższym namyślę, nie
kupuję tego tak łatwo, jak od razu po zakończeniu lektury. </p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">Bezimienna Akuszerka jest
bardzo ciekawą postacią. Poznajemy ją głównie poprzez pisany przez nią
dziennik, co jest bardzo intrygującym pomysłem scharakteryzowania.
Powiedziałabym nawet, że przez pewien czas, żyłam jej życiem. I to było bardzo
fascynujące doświadczenie. Jeśli chodzi o ten zabieg, to jestem na tak. Była to
postać bardzo barwna, niezależna i odważna. Za to Etta, bohaterka drugiego
tomu, miała dla mnie zbyt gorącą głowę, prawiła ideologie, które nie miały pasowały
do czasów, w jakich przyszło jej żyć. Nie za bardzo ją polubiłam. Duży problem
miałam z jej ciągłym brakiem utożsamienia się, szukaniem wewnętrznego ja, ponieważ
jakoś mi to nie pasowało.</p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">Nie znam się za bardzo na
nowoczesnym feminizmie, więc nie chcę nikogo urazić, ale jeśli miałabym opisać
twórczość Elison, to uznałabym za nieco niezdrowy feminizm. Przynajmniej w moim
odczuciu. Do tego dorzucanie już i tak do ciężkiej tematyki uprzedmiotawiania
kobiet, gwałtów, dominacji mężczyzn, poszukiwania własnej tożsamości,
problematyki płci oraz seksualności… to było wręcz za dużo i często wypadało
dość niekorzystnie dla samej historii (jak uznawanie przez Ettę za
najpiękniejszą na świecie każdej napotkanej kobiety). Jeśli miałabym opisać „Księgę
Etty”, to użyłabym: za dużo. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">Nie ukrywam, tematyka/motywy
pierwszego tomu bardzo mi się spodobała. Kilka razy przeszły mnie dreszcze,
kiedy czytałam o zarazie, która zdziesiątkowała ludzkość. Bardzo się wciągnęłam
w historię kobiety, która przebrana za mężczyznę musiała przemierzać Amerykę
Północną. Druga część nie była już tak dobry, nie został wykorzystany cały potencjalny
potencjał. A szkoda, bardzo mi z przykro.</p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">Myślę, że czytelnicy, którzy
poszukują powieści o przetrwaniu, podróżowaniu, ciężkich warunkach życia będą
bardziej niż zadowoleni z lektury. Dla mnie to była dziwna lektura, ponieważ
nie mam jej do czego porównać, nie mam doświadczenia. Jako osobie zielonej w
temacie, „Księga Bezimiennej Akuszerki” bardzo się podobała, mogłam zżyć się z bohaterką.
Więc polecam, chociażby tylko dla pierwszego tomu. „Księga Etty” porusza bardzo
ważne tematy, ale dla mnie to jednak za mało.</p>
<p class="MsoNoSpacing"><o:p> </o:p></p>
<p align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;">„Droga donikąd”:</p>
<p align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">KSIĘGA BEZIMIENNEJ AKUSZERKI</b> | <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">KSIĘGA ETTY</b> | The Book of Flora</p>
<p class="MsoNoSpacing"><o:p> </o:p></p><br /><p></p>Wąchając książkihttp://www.blogger.com/profile/03688256061653529810noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-84586462506221565.post-1321786512138669512021-02-09T13:12:00.003+01:002021-02-09T15:16:21.707+01:00RYZYKO | Elle Kennedy<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRPsmdILEKGfcAmLkekjr5BrZlhHwWT0u6Q8E71GJb-EUSzbDVhr859X_Ze0VITF5fq4aGVQswCiC3sBUoSzLlQmmpUSq5OQxiwn2B3P-7hv6aXXPuaA95I5gyuz3C2aqS7YMr8Y66fTw/s2048/IMG_20210209_130836_870.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="2048" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRPsmdILEKGfcAmLkekjr5BrZlhHwWT0u6Q8E71GJb-EUSzbDVhr859X_Ze0VITF5fq4aGVQswCiC3sBUoSzLlQmmpUSq5OQxiwn2B3P-7hv6aXXPuaA95I5gyuz3C2aqS7YMr8Y66fTw/w320-h320/IMG_20210209_130836_870.jpg" width="320" /></a></div><br /><p></p><p align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">„ Ryzyko</i>”
</b>(„<i style="mso-bidi-font-style: normal;">The Risk</i>”)<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> Elle Kennedy, wyd. Zysk i<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>S-ka
2020<span></span></b></p><a name='more'></a><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><o:p></o:p></b><p></p>
<p class="MsoNoSpacing"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">Wielokrotnie wspominałam, że
książki Elle Kennedy to literackie pewniaki. Jest to jedna z autorek, która w
moim rankingu wyniosła New Adult na nowy poziom. Odkryłam również kilka
fantastycznych historii, które nadal ze mną są pomimo upływu lat. A jednak
wstrzymywałam się z przeczytaniem „Ryzyka” niemal rok, więc czy ta książka
okazała się mniej fascynująca i dobra niż pozostałe?</p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">Odpowiedź brzmi: nie!
Właściwie można uznać, że „Ryzyko” to powrót do korzeni serii o studentach Briar,
co wcale nie jest nudne, ale bardzo fascynujące. Czy może być coś lepszego dla
wiernego czytelnika, jak powrót do ukochanych bohaterów czy świata, w którym
żyją? Dla mnie nie, możecie być pewni.</p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">Na początku nie polubiłam się
z Brenną. Przykro mi to pisać, ale wręcz zapomniałam o istnieniu tej postaci,
chociaż uważam, że jest to dobry powód, żeby zrobić reread (najlepiej obu
serii). Na początku była ona mocno drażniąca nie przypadła mi do gustu jest
postawa na „niegrzeczną dziewczynkę”. Z biegiem czasu, moja niechęć do tej
postaci malała, zaczęłam ją doceniać, kibicowałam jej. Jedno trzeba przyznać,
Brenna ma naprawdę cięty język. I za to można ją polubić! Co do Jake’a… myślę,
że spokojnie można nadać męskim bohaterom Kenndy miano „po porostu hokeista”:
niby twardy, brutalny zawodnik hokeja, ale jednocześnie słodki misio-tulisio!
Oddałam mu serce, właściwie oddałam serce hokeiście po raz szósty. I wiecie co?
Absolutnie niczego nie żałuję!</p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">Lubię w książkach Kennedy to,
że bohaterowie obojga płci są atrakcyjni, dogryzają sobie, mają silne
charaktery. Nie wiem, czy zdołałabym znowu przełknąć „szarą myszkę” i wielkiego
„macho”. To już się przejadło. Zachowajmy równowagę we wszechświecie. Autorka
słynie z lekkiego stylu, niewybrednych komentarzy i silnych charakterów z
przeszłością. I to się ceni. Motywacja przede wszystkim, wsparcie drugiej osoby
w dążeniu do marzeń – to jest to, o czym teraz chcemy czytać. Kennedy dobitnie
pokazuje, że życie nie kończy się na znalezieniu miłości życia, ale można
spełnić się na wiele sposobów a ukochana osoba może być mega wsparciem i
partnerem.</p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">Ja, książki Elle Kennedy,
polecam całym sercem. Zawsze i wszędzie. Wszystkim i każdemu z osobna. Jeśli
lubicie niebanalne romanse, obezwładniające uczucia i seksownych sportowców, to
zdecydowanie serie „Off-Campus” i „Briar U” są dla Was. Mnie autorka urzeka za
każdym razem, mogłabym czytać ją bez końca. Jak dla mnie to literacki pewniak i
właśnie to jest najpiękniejsze: wiem, że będę się świetnie bawić, ale nie wiem,
co mnie czeka.</p>
<p class="MsoNoSpacing"><o:p> </o:p></p>
<p align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;">„<i>Briar U</i>”:</p>
<p align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2019/04/poscig-elle-kennedy.html" target="_blank">Pościg</a> | <b>RYZYKO</b> |
Rozrywka | The Dare</p>
<p align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><o:p> </o:p></p>
<p align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;">„<i>Off-Campus</i>”:</p>
<p align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;"><a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2016/03/elle-kennedy-ukad.html" target="_blank">Układ</a> | <a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2016/07/elle-kennedy-bad.html" target="_blank">Błąd</a> |
<a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2017/03/elle-kennedy-podboj.html" target="_blank">Podbój</a> | <a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2018/03/cel-elle-kennedy.html" target="_blank">Cel</a></p>Wąchając książkihttp://www.blogger.com/profile/03688256061653529810noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-84586462506221565.post-5661125239573178132020-12-18T10:00:00.002+01:002021-02-09T00:01:27.060+01:00NIEDŹWIEDŹ I SŁOWIK | Katherine Arden<p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzDcHHHGpf5s5BvwSnhBlrmaD8VPW053RtFXv9nHaQtqVTedcnbLrLyqVfadkJ_Ausq3C-eg2UNtzY6AJWFC6iUP4XSU5ww4S3gJplWGk_ptg4hzhnVze8fOvR7dQpBMt72YH4CLuIrTk/s2048/IMG_20201210_121157_173.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="2048" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzDcHHHGpf5s5BvwSnhBlrmaD8VPW053RtFXv9nHaQtqVTedcnbLrLyqVfadkJ_Ausq3C-eg2UNtzY6AJWFC6iUP4XSU5ww4S3gJplWGk_ptg4hzhnVze8fOvR7dQpBMt72YH4CLuIrTk/s320/IMG_20201210_121157_173.jpg" /></a> <br /><br /></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="DE" style="mso-ansi-language: DE;">„<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Niedźwiedź i Słowik</i>” („<i style="mso-bidi-font-style: normal;">The
Bear and the Nightingale</i>”) Katherine Arden, wyd. MUZA 2018<span></span></span></b></p><a name='more'></a><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><o:p></o:p></b><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span lang="DE" style="mso-ansi-language: DE;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">„<i>Niedźwiedź i słowik</i>” to jedna z
tych powieści, kiedy jestem na siebie zła, że nie sięgnęłam po nią wcześniej.
Okładka sugerowała książkę dla dzieci, z których już dawno wyrosłam i szczerze,
to nie miałam ochoty tracić na takie historie czasu. Opis, moim zdaniem, nie
mówił nam nic, a recenzenci nie pisali o niczym konkretny, prócz „baśniowego
klimatu”. Z ręką na sercu mogę Wam powiedzieć, że określenie „baśniowy klimat”
jest używane przeważnie w sytuacjach, gdy nie wiadomo, co napisać, bo nie ma
się za bardzo wiedzy o folklorze, kulturze i mitologii, żeby przedstawić coś
lepszego, więc najlepiej rzucić „baśniowy klimat” i zamknąć sprawę. Zastanawiacie
się zatem, jak to się stało, że ta powieść wpadła w moje ręce. Otóż, dzięki
pewnemu fanartowi, który trafił wprost w moje serce.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Ale, ale… oczywiście w książce
Arden czuć nawiązania do baśni, ale zdecydowanie opiera się na słowiańskim
folklorze i mitologii. Dlatego też jestem zachwycona tą serią. Dodatkowym
smaczkiem może być fakt, że Arden studiowała literaturę rosyjską i jakiś czas
spędziła w Moskwie, co od razu widać. Porusza się w wybranej tematyce jak ryba
w wodzie, wszystko jest przedstawione w świeży sposób z niesamowitym klimatem
mroźnej Rusi, fanatyzmu religijnego i pogańskości, która jeszcze ostała się w kulturze
i życiu codziennym mieszkańców. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Wasia jest bohaterką, którą
poznajemy od maleńkości. Wiemy, że będzie wyjątkowa i taką ją też dostajemy.
Plus za urzeczywistnienie zamiarów, brak gołosłowności. Jest dzika, radosna i
niezależna, a wyobraźcie sobie, jak było to dobierane w tamtych czasach… No
właśnie! Wasilia jest wolnym duchem, którego nie można złamać. Od razu
zapałałam do niej wielką sympatią. Przy okazji dostajemy w pakiecie jej całą
barwną rodzinę, zderzenie różnych światopoglądów. No i tajemniczy Morozko,
przez, któremu sięgnęłam po tą historię. </p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Nie wyobrażacie sobie nawet, jak
bardzo się zdziwiłam, że jest to debiut. Ta książka jest tak bardzo dobrze przemyślana,
wydarzenia trzymają się razem. Autorka nie traci czasu na głupoty, trzyma się
ciągle głównych wątków, które przeplatają się z ludowymi bajkami i wierzeniami.
Pozwolę zacytować sobie fragment z okładki, który moim zdaniem całkiem
przyzwoicie określa całą tę historię: „Przepiękna mroczna baśń dla dorosłych,
nie tylko tych, którzy lubią magię”. Tak określiłabym tą powieść w jednym
zdaniu.</p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><o:p> </o:p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">Seria „<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Trylogia Zimowej Nocy</i>”:</p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">#1 <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">NIEDŹWIEDŹ I SŁOWIK</b> | #2 Dziewczyna z
wieży | #3 Zima czarownicy</p>Wąchając książkihttp://www.blogger.com/profile/03688256061653529810noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-84586462506221565.post-8499244219649424122020-12-15T12:07:00.001+01:002020-12-15T12:11:20.171+01:00DLACZEGO KRÓL ELFÓW NIE ZNOSIŁ BAŚNI | Holly Black<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgA1Y27eTpMY70J2JTXJu2QX7aK3dYQaDQdnENSDV0QoCjNwjzvaTdNF7ZuQ5rA4GaXrUKg1ESpzI0GQAv6sxQdlvw1OQQZYLzZ7kdqeLyJ6MITSZzNxbIS5kvolP1qCUjJodUk8T_Uqmc/s2048/IMG_20201215_120222.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1828" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgA1Y27eTpMY70J2JTXJu2QX7aK3dYQaDQdnENSDV0QoCjNwjzvaTdNF7ZuQ5rA4GaXrUKg1ESpzI0GQAv6sxQdlvw1OQQZYLzZ7kdqeLyJ6MITSZzNxbIS5kvolP1qCUjJodUk8T_Uqmc/s320/IMG_20201215_120222.jpg" /></a></b></div><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><br /></b><p></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: inherit;">„<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Dlaczego król elfów nie znosił
baśni</i>” („<i style="mso-bidi-font-style: normal;">How the King of Elfhame
Learned to Hate Stories</i>”) Holly Black, wyd. JAGUAR 2020<span></span></span></b></p><a name='more'></a><p></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit;">Po "Dlaczego król elfów nie znosił baśni"
spodziewałam się czegoś w stylu elfickich bajek, nawiązania do świata
przedstawionego, legend. Jednak dostałam coś innego, znacznie lepszego. Przeczytanie
tych kilku krótkich opowiadań, o jednej z moich ulubionych postaci w
literaturze – Cardana, było naprawdę magiczne. Do tego przepięknie wydana
książka, cudowne ilustracje nawiązujące do poszczególnych historii.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit;">Trylogia, którą rozpoczyna „Okrutny książę” jest chyba jedną
z najpopularniejszych serii ostatnich kilku lat. Być może w Polsce nie
doceniana aż tak bardzo jak za granicą, ale nadal chętnie czytana i ciągle na
topie. Dlaczego? Coś jest w tej historii tak bardzo pociągającego, nowego,
oryginalnego, ale zarazem cudownie okrutnego i szczerego, że nie sposób przejść
obok niej obojętnie.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit;">Przyjemnie napisana w formie anegdotek z najważniejszych
wydarzeń w życiu księcia Cardana, tytułowego okrutnego księcia i złego króla.
Jestem co najmniej zachwycona! Wejście do głowy czy poznanie wspomnień tego
bohatera, to nie tylko piękny prezent od autorki dla jej czytelników, ale
również pokochanie tej postaci jeszcze bardziej, zbliżenie się do jego
pełniejszej charakterystyki, lepsze zrozumienie jego zawiłego charakteru. </span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit;">Nie będę się szczegółowo rozpisywać o postaciach lub
poszczególnych opowiadaniach, ponieważ żeby poznać ten zbiór opowiadania,
trzeba znać trylogię i bohaterów. Jednak uważam, że jest to świetna pozycja dla
miłośników powieści Black. Idealna na prezent, zaskoczenie dla fanów. Dla mnie
pozycja obowiązkowa na półce.</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: inherit;">Aż nabrałam ochoty na ponowną lekturę tej trylogii. Poczuć
jeszcze raz na własnej skórze te niepokojące emocje i zachwyt, który towarzyszył
czytaniu.</span><span style="font-family: inherit; text-align: center;"> </span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: inherit; text-align: center;"><br /></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span lang="DE" style="mso-ansi-language: DE;"><span style="font-family: inherit;">Seria „<i>The Folk of the Air</i>”<o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: inherit;">#1 Okrutny książę |
#2 <a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2019/02/zy-krol-holly-black-przedpremierowo.html" target="_blank">Zły król</a> | #3 Królowa niczego |</span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: inherit;">#3,5 DLACZEGO KRÓL ELFÓW NIE ZNOSIŁ BAŚNI</span><o:p></o:p></b></p>Wąchając książkihttp://www.blogger.com/profile/03688256061653529810noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-84586462506221565.post-85684653332288497342020-09-06T14:19:00.010+02:002020-12-15T11:43:01.161+01:00SEKRETNE DZIEDZICTWO KRÓLA ELFÓW | Sandra Regnier<div class="separator"><p style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="1536" data-original-width="2048" height="375" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgY_VdpLDR-ryhAGyEyW_6hAj6JDNAPnP7fLsKw9M6z9V7y1uzi-O7O4xX3WGYcTqlxuGL4ncc0VEs1Ho1zLWkjvREBRrcKb2sbrVDzaGNWMixqy3PCfp3_YnVvjTcqLaDGWNqq7L5lsdk/w500-h375/2020-09-06+01.28.56+2.jpg" style="text-align: left;" width="500" /></p></div><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: inherit;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="DE" style="background: white; color: #181818;">„<i>Pan.
Sekretne dziedzictwo króla elfów</i>” („<i>Das
geheime Vermächtnis des Pan</i>“) Sandra Regnier, wyd. </span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="background: white; color: #181818;">ADAMADA 2017<span></span></span></b></span></p><a name='more'></a><span style="font-family: inherit;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><o:p></o:p></b></span><p></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="background: white; color: #181818;"><o:p><span style="font-family: inherit;"> </span></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="background: white; color: #181818;"><span style="font-family: inherit;">„<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Stara
miłość nie rdzewieje</i>”. Powiedzenie, które wybrałam nie bez znaczenia.
Prawie od początku mojej przygody z czytaniem, darzę wielką miłością powieści
napisane przez niemieckie autorki (literatury współczesnej). A moją największą
z nich, do której czuję ogromny sentyment, uwielbiam do niej wracać i czytałam
ją kilka razy, jest <a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2018/09/trylogia-czasu-edelstein-trilogie.html" target="_blank">„<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Trylogia czasu</i>”
Kerstin Gier</a>. Dlaczego o niej wspominam, zapytacie. Uważam, że „Dziedzictwo
króla elfów” jest właśnie dla mnie takim powrotem do czasów gimnazjum, kiedy
czytałam Gier po raz pierwszy. Cudownym powrotem do czasów dzieciństwa,
najlepszym możliwym wspomnieniem czasu spędzonego na szukaniu ciekawych,
wciągających przygód; czasów, kiedy mogłam żyć czytanymi książkami; głupawek z
przyjaciółką, których powodem byli fikcyjni bohaterowie.<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="background: white; color: #181818;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="background: white; color: #181818;"><span style="font-family: inherit;">Regnier zrobiła coś niesamowitego. Naprawdę
żałuję, że „Sekretne dziedzictwo króla elfów” stało na mojej półce kilka lat,
ale cieszę się, że miałam tę książkę pod ręką, kiedy najbardziej jej
potrzebowałam i miałam tak wielką ochotę na historię o elfach. Podczas lektury
mamy do czynienia z wieloma tajemnicami, ale za to tej największą już znamy,
chociaż Felicity nie jest jej świadoma. I to uważam za jedną z najlepszych
zalet tej historii (chichotanie jak nastolatka całkowicie dozwolone). Nie jest
to również zagadka oczywista, więc główna bohaterka nie zgadnie jej treści, a
przy okazji nie ma ochoty się krzyczeć z frustracji, że jeszcze się nie
domyśliła. Piękna sprawa.<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="background: white; color: #181818;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="background: white; color: #181818;"><span style="font-family: inherit;">Felicity jest dla mnie postacią, której nie
mogłam nie polubić. Zdecydowanie jedną z ogromnych zalet pierwszego tomu jest
autentyczność bohaterów (na tyle, ile autentyczna może być fantastyka). City
była bohaterką z krwi i kości, z wadami i zaletami – inteligentna, uparta,
sarkastyczna, z poczuciem humoru. Jestem zdecydowanie na tak, a nadal rzadko
lubię główne bohaterki. I oczywiście, jest jeszcze Lee, który ma zdecydowanie
wielkie szanse na znalezienie się na mojej liście najlepszych męskich
bohaterów. Nie jest jakiś przesłodzony, wyidealizowany. Właściwie jest
strasznie trudny do rozszyfrowania i zrozumienia, co nadaje mu jeszcze więcej
tajemniczości. Nie jest jednak schematycznym buntownikiem.<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="background: white; color: #181818;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="background: white; color: #181818;"><span style="font-family: inherit;">Bardzo ważnym dla mnie aspektem jest dobór
wieku do zachowania bohaterów lub bohaterów do wieku. Jak zwał, tak zwał.
Jednak autorce się udało, idealnie trafiła punkt. Jedyną, lekko irytującą
sprawą były ciągłe kompleksy Felicity. Ale kto w wieku osiemnastu lat ich nie
ma? Po jakimś czasie, przymyka się oko. Do tego liczne tajemnice, przyciąganie
między bohaterami i liczne nawiązania do popkultury. Prawdziwe złoto.<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="background: white; color: #181818;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="background: white; color: #181818;"><span style="font-family: inherit;">Książka Regnier obudziła we mnie wspomnienia i
wzbudziła uczucia, które do tej pory czułam tylko kilka razy. I już za to
trafia do mojego top najlepszych książek. Wartka akcja, ścierający się
bohaterowie, zaskakujące tajemnice. I ta jedna z nich najważniejsza, przez
którą czułam więź z Lee, ponieważ dzieliliśmy ją razem. To po prostu była
magia. Magia, którą można poczuć tylko dzięki książkom. „<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Sekretne dziedzictwo króla elfów</i>” to zaskakująca powieść, zawierająca
moje ulubione motywy. Kiedy myślałam, że lepiej już być nie może, na następnej
stronie było. Londyn, elfy i… sekretny motyw, którego Wam nie zdradzę, ale jest
wart zapoznania się z tą serią, jego miłośnicy się nie zawiodą. <o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="background: white; color: #181818;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="background: white; color: #181818;"><span style="font-family: inherit;">Nie umiem w pełni wyrazić zalet tej książki. Co
jeszcze może przekonać czytelnika, żeby sięgnął i spróbował zatracić się w tej
historii, jak ja? Niecodziennie spotykam historie, przez które przenoszę się w
czasie. Naprawdę wzruszające jest to, że potrafię jeszcze wzbudzić w sobie
tamtą dziewczynę, która tak bardzo kochała opowieść Gwendolyn i Giedona, która
wróciła (chociaż na chwilę) za sprawą Felicity i Lee. Nie sądziłam, że tak
bardzo tęskniłam za tamtymi czasami, które są jeszcze jak żywe.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="background: white; color: #181818;"><o:p><span style="font-family: inherit;"> </span></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="background: white; color: #181818;"><span style="font-family: inherit;">Trylogia
„<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Pan</i>”:<o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: inherit;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="background: white; color: #181818;">#1 SEKRETNE DZIEDZICTWO KRÓLA ELFÓW</span></b><span style="background: white; color: #181818;"> | #2 Mroczna przepowiednia
króla elfów | <o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="background: white; color: #181818;"><span style="font-family: inherit;">#3 Ukryte
insygnia króla elfów</span><span face=""><o:p></o:p></span></span></p>Wąchając książkihttp://www.blogger.com/profile/03688256061653529810noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-84586462506221565.post-64040547506700261252020-08-24T14:27:00.004+02:002020-08-24T14:27:36.372+02:00BOOKSHELF TOUR 2020 | FILM<p> Najdłuższy i najtrudniejszy film do nagrania. Podobno wiele osób czekało, a teraz już można obejrzeć :) </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/aWcC3SM61ew" width="320" youtube-src-id="aWcC3SM61ew"></iframe></div><p></p>Wąchając książkihttp://www.blogger.com/profile/03688256061653529810noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-84586462506221565.post-71864354607948604732020-04-20T10:00:00.000+02:002020-05-05T19:18:56.533+02:00MÓJ KANKEN: recenzja po 2 latach | lifestyle<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgB_pSzj8LY8dO3uJX7xHsaNbtoreY9sJ_dTXmkC3qJ173flgnetNI1ZZZRMv-cfk2CG6bw9tA5HQowbdRc3rQbGMAlrjxFRhKgmPb2VUJ0AG6-q5J9JoRiSP9hWygJSx48YDb9fXsBh1Q/s1600/Bez%25C2%25A0tytu%25C5%2582u.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1129" data-original-width="1600" height="450" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgB_pSzj8LY8dO3uJX7xHsaNbtoreY9sJ_dTXmkC3qJ173flgnetNI1ZZZRMv-cfk2CG6bw9tA5HQowbdRc3rQbGMAlrjxFRhKgmPb2VUJ0AG6-q5J9JoRiSP9hWygJSx48YDb9fXsBh1Q/s640/Bez%25C2%25A0tytu%25C5%2582u.png" width="640" /></a></div>
<a name='more'></a><br />
<br />
<div class="Textbody" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Ponad dwa lata temu opublikowałam tutaj post, zaraz po tym jak
otworzyłam przesyłkę z kultowym plecakiem KANKEN. Nie będę rozwodzić się na
temat moich oczekiwań, wszystko już napisałam wtedy. Do tego statystki nie kłamią i na blogu o książkach </span>najpopularniejszym<span style="font-family: inherit;"> postem jest ten o plecaku... Jednak zanim przejdę do
sformułowania mojej opinii, chciałam zaznaczyć, że post nie jest wynikiem współpracy z firmą ani żadnym sklepem. Oba plecaki kupiłam. Na końcu odpowiem
również na pytania zadane pod poprzednim postem.<o:p></o:p></span></div>
<div class="Textbody" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: inherit;">Przejdźmy zatem do konkretów.<b style="font-style: italic;"> </b>Kanken jak na plecak nie jest
wydatkiem małym, chociaż w różnych sklepach internetowych można znaleźć go
taniej niż na oryginalnej stronie. Jednak ciągle mówimy o oryginalnym plecaku,
na który nadal trzeba się jednak wyłożyć pieniądze. Czy można? Uważam, że z łatwością.
Czy warto? Jak najbardziej. Jednym z ważniejszych dowodów na świetność tego
plecaka, to fakt, że rok po noszeniu klasycznej wersji, kupiłam mini. I planuję
zakup kolejnego. Jeśli nadal Was to nie przekonało, to przedstawiam kilka niepodważalnych
zalet, które przetestowałam wzdłuż i wszerz: <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="Textbody" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: inherit;"><b><i>Lekkość noszenia.</i></b> To jak ten plecak jest nieprzeciętnie lekki, było
dla mnie na początku dyskomfortem. Uwierzcie mi lub nie, ale mega dziwnie się czułam,
kiedy niby miałam ten plecak, niby wyładowany rzeczami, że ledwo się zamykał, a
ja nie czułam nic. Nie ukrywam, że przez kilka pierwszych tygodni noszenia go,
często sprawdzałam, czy przypadkiem się nie otworzył a ja nie zgubiłam połowy
rzeczy. Serio, półtoralitrowa butelka, kilka książek i zeszytów to dla niego nic.
Uwielbiam go nosić, bo sama czuję jak moje plecy są odciążone a jednocześnie
wyprostowane. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="Textbody" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: inherit;"><i><b>Plecak bez dna.</b></i> Oczywiście nie wpakuję do niego połowy pokoju, ale
ze spokojem wpakowałam się w niego jadąc na praktyki do stajni (ubrania na zmianę,
jedzenie, woda i książka do czytania w pociągu, a jeszcze w drodze powrotnej
zmiesiła się kurtka). Zawsze włożę w niego, co chcę i czego potrzebuję. Jak
chodziłam na siłownię, to zapakowałam się w niego z ciuchami oraz zeszytami na
uczelnię. Do poprzedniej pracy, gdzie zabieram buty, koszulkę, spodnie oraz
jedzenie, zmieściłam jeszcze butelkę wody, dezodorant i lekką kurtkę. W obecnej
pracy mogę iść jeszcze na zakupy i zmieszczę wszystko z placem w nosie. O
uczelni nie wspomnę, zawsze się zapakowałam. Miałam go na praktykach, gdzie w
sklepie pakowałam w niego zakupy, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>w domu
to pakowałam w niego różne rzeczy i książki. Wersja mini była ze mną na wyciecze
w Krakowie i również nie narzekam.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="Textbody" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: inherit;"><b><i>Uniwersalny styl.</i></b> Kankena można dopasować do każdej stylizacji.
Biała, zwiewna sukienka – pasuje. Jeansy,
koszulka i zwykłe trampki – pasuje. Płaszcz i spodnie w kant <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>– pasuje. Marynarka, kombinezon, skórzana
kurtka – pasuje, pasuje, pasuje. Pasuje ogólnie do wszystkiego. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="Textbody" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: inherit;"><b><i>Co noszę, gdy go nie noszę?</i></b> Oczywiście noszę plecak, jeśli mam
akurat na niego ochotę lub potrzebuję. Jakaś wycieczka? Jest oczywiście obecny
(classic lub mini). W chwili obecnej zamieniam go na torebki, ale nie kupiłam
ani jednego innego plecaka od dwóch lat. Nie ważne czy przesłodki, elegancki czy
mający milion zalet. Moje serce oddałam temu plecakowi.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="Textbody" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="Textbody" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: inherit;">Jeśli można kochać jakąś rzecz, to ja na pewno kocham ten plecak.
Nie mogę się z nim rozstać. Najchętniej pokupowałabym wszystkim bliskim takie
plecaki, we wszystkich kolorach! Tak, przez pewien czas, ten plecak zastąpił mi
torebki, inne plecaki i nawet torby na zakupy. Kocham go, chciałabym z nim
chodzić wszędzie. Był ze mną na wakacjach, praktykach, kinie, na piwie, zakupach
i wielu innych przypadkach. Jest stylowy, klasyczny i funkcjonalny.</span><span style="font-size: 14pt;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="Textbody" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="Textbody" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: inherit;">Na koniec chciałam tylko dodać, że naturalnie nikogo nie zmuszam i zmuszać nie będę do kupna kankena. Polecać będę, tak jak robiłam to do tej pory. Czytałam wiele wpisów i tyle samo razy sprawdzał się u innych, co u mnie. Spotkałam się wśród znajomych z entuzjastami, posiadaczami, ale również z wręcz kpiąco nastawionymi osobami ze względu na cenę, co bezpośrednio odbijało się na mnie, bo w końcu ja ten plecak miałam i zapłaciłam za niego. Dlatego proszę, apeluję o szacunek i wyrozumiałość. Nie jesteśmy wszyscy tacy sami, każdy szuka czego innego.</span></span></div>
<div class="Textbody" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYPrTuS2ikUvFHO9LTN9ry5AZ88Fv5_fP7c2K8SN87UpV17jFXAzrLWcHqKKSZjBNhvclcB1k74ZKwY33XVARXhgsmK1aC5vmAHTyI3OVOJDuglA00PI3qGh5dpWD77yxwB5c1FVnofTo/s1600/IMG_20191026_135159+%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="1044" data-original-width="1600" height="260" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYPrTuS2ikUvFHO9LTN9ry5AZ88Fv5_fP7c2K8SN87UpV17jFXAzrLWcHqKKSZjBNhvclcB1k74ZKwY33XVARXhgsmK1aC5vmAHTyI3OVOJDuglA00PI3qGh5dpWD77yxwB5c1FVnofTo/s400/IMG_20191026_135159+%25281%2529.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="Textbody" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
</div>
<div class="Textbody" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<blockquote class="tr_bq" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="color: #2a2e2e; font-family: "helvetica neue" , "arial" , sans-serif; font-size: 15px; text-align: left;">mam pytanko. czy ten kolor to nie przypadkiem leaf green? jeśli nie, to jaki? bo też mam dylemat - czarny czy zielony! ale odcień leaf green na stronie wygląda troche ciemno, za to na zdjęciu jest idealny</span></blockquote>
<br />
Tak, klasyczną wersję mam w kolorze leaf green. W rzeczywistości jest ciut jaśniejszy niż na stronie, myślę, że zdjęcia oddają idealnie jego kolor. Wersję mini posiadam z serii re-kanken i jest to kolor spring green.<br />
<br />
<blockquote class="tr_bq">
<span style="color: #2a2e2e; font-family: "helvetica neue" , "arial" , sans-serif; font-size: 15px;">No to jak, jest ok dla pleców ?</span></blockquote>
Tak, jest wręcz idealny dla pleców i ramion. Wbrew pozorom cienkie ramiona nie wbijają się w skórę.<br />
<br />
<blockquote class="tr_bq" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="color: #2a2e2e; font-family: "helvetica neue" , "arial" , sans-serif; font-size: 15px; text-align: left;">moje pytanie brzmi gdzie można w stacjonarnych sklepach kupić ten plecak ?</span></blockquote>
<br />
Z tego co się orientuję, w polskich sklepach nie jest dostępny stacjonarnie. Można go kupić przez internet, swój dostałam niecałe 24h po złożeniu zamówieniaWąchając książkihttp://www.blogger.com/profile/03688256061653529810noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-84586462506221565.post-91583030053360157782020-01-09T15:55:00.002+01:002020-01-09T15:55:45.031+01:00WĄŻ Z ESSEX | Sarah Perry<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwBrnVIUjq-7JsVTgU7ZVifa3lvrvSTQTSc9moU4J1lAlSyRlwmqzh-B83h6BAJHVw1_uEK9EzEGqmjJkxH1FBvQxmoAacIvkkiL_ewlwZGguN0BkrFuGCVAKZ5R_FOKKHs9LrRMkXWtU/s1600/2020-01-09+02.50.55+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwBrnVIUjq-7JsVTgU7ZVifa3lvrvSTQTSc9moU4J1lAlSyRlwmqzh-B83h6BAJHVw1_uEK9EzEGqmjJkxH1FBvQxmoAacIvkkiL_ewlwZGguN0BkrFuGCVAKZ5R_FOKKHs9LrRMkXWtU/s640/2020-01-09+02.50.55+1.jpg" width="640" /></a></div>
<div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="DE" style="mso-ansi-language: DE;"><br /></span></b></div>
<div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="DE" style="mso-ansi-language: DE;">„<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Wąż z Essex</i>”</span></b><span lang="DE" style="mso-ansi-language: DE;"> („<i style="mso-bidi-font-style: normal;">The
Essex Serpents</i>”) <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Sarah Perry, wyd. </b></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Marginesy 2019</b></div>
<a name='more'></a><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><o:p></o:p></b><br />
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
Rzadko sięgam po książki,
które napisane zostały z myślą o zmuszeniu czytelnika do konfrontacji z poruszanym
problemem. Nie ukrywam i nie wstydzę się tego, że wolę sięgnąć po powieść lżejsze,
z wartką akcją i silnymi, wyraźnymi uczuciami targającymi postaciami. Nie
mówię, że nie lubię takich historii, po prostu zazwyczaj są mi nie po drodze. </div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
„Węża z Essex” kupiłam zupełnie
przez przypadek. Widziałam książkę w zapowiedziach, ale jakoś nie przyciągnęła
mojej uwagi. Ostatecznie, kiedy zobaczyłam tą przepiękną, przyciągającą wzrok
okładkę… jakoś samo wyszło. </div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
Autorka skupia się głównie na
jednym – miłości oraz jest wszystkich barwach oraz odcieniach. Na początku nie
byłam za bardzo przekonana. Zanim się zorientowałam w fabule, przyzwyczaiłam do
narracji oraz rozgryzłam bohaterów, nie było kolorowo. Z niejakim trudem
przebrnęłam przez pierwszą połowę. Później poszło sprawnie, autorka po
wyłożeniu problemu zabrała się do rzeczy, akcja znacznie przyspieszyła. </div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
Myślę, że Sarah Perry sprytnie
przemyca na kartkach pytanie: czym jest miłość? I tłumaczy to w formie relacji między
garstką bohaterów, których losy są ze sobą ściśle splecione. Czytamy o ich
życiowych rozterkach. O miłości, którą się darzą czy wręcz przeciwnie, jest ona
czymś naturalnym, ale jednocześnie jest czymś zupełnie niesamowitym. Czytając
tę powieść, czułam się, jakby została ona napisana specjalnie dla mnie. Czymże
jest miłość w dzisiejszych czasach? Wszystkim – to próbuje nam powiedzieć
autorka. Zawsze nią była, nie ważne czy w czasach upadku Imperium Rzymskiego,
wiktoriańskich czy teraźniejszych. I nie, nie tylko ta romantyczna, ale również
miłość do rodzeństwa, przyjaciół, rodziców, Stwórcy czy społeczeństwa. Tłumaczy
czym jest jej kruchość, delikatność i zawiła natura.</div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
Może „Wąż z Essex” nie
przypadł mi do gustu na samym początku. Jestem jednak osobą, która umie docenić
dobrą powieść, poruszające w niej ważne tematy. W końcu Cora, główna bohaterka,
wyprzedza epokę, w której przyszło jej żyć i William, który ma otwarty umysł,
ale jego religia i profesja zabrania wybiegać tak bardzo w przyszłość i opierać
się na nauce. Nie będę zaprzeczać, że jest to bardzo wnikliwa historia o
konfrontacji warstw społecznych, nauki z religią, starcie charakterów,
akceptacji dziwactw i wykorzystywaniu drugiego człowieka. </div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
Jednego możecie być pewni, nie
tego się spodziewałam. Nie takich wątków poruszanych w książce, nie takiego
zakończenia i nie takiej siły uczuć targającej bohaterami. Chciałabym móc
napisać, coś bardziej konkretnego – to oczywiste, jednak nie umiem. Jeśli
jesteście zainteresowani, lubicie powieści, które mają coś znaczyć, to
koniecznie sięgnijcie po „Węża z Essex”. Jeśli za to wolicie książki z akcją i
humorem, muszę Was rozczarować. Chociaż może spróbujcie, ja się przekonałam.</div>
Wąchając książkihttp://www.blogger.com/profile/03688256061653529810noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-84586462506221565.post-80806417993825491682020-01-04T10:30:00.000+01:002020-01-04T10:30:08.212+01:00WIATRODZIEJ | Susan Dennard<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzBU_zxu4rS7ZZF5X9MKeauljRgpXL24LntCFzYt0rX553bWICzeyDwikPQ9moNQuwn6GtoF-VrmjsUv3gHvATFdk6TXMQq4_FtZH7ERRqhqIfvskQhq9707SU9t4bcW08-J_271DG2Hc/s1600/2020-01-02+11.28.23+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzBU_zxu4rS7ZZF5X9MKeauljRgpXL24LntCFzYt0rX553bWICzeyDwikPQ9moNQuwn6GtoF-VrmjsUv3gHvATFdk6TXMQq4_FtZH7ERRqhqIfvskQhq9707SU9t4bcW08-J_271DG2Hc/s400/2020-01-02+11.28.23+1.jpg" width="300" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">„<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Wiatrodziej</i>”</b>
(„<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Windwitch</i>”) <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Susan Dennard, wyd. SQN IMAGINATIO 2017</b></div>
<a name='more'></a><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><o:p></o:p></b><br />
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
Jeśli wierzyć mojemu profilowi
na Goodreads, to „Wiatrodzieja” zaczęłam czytać w październiku 2017 roku.
Pierwsze kilka stron, ale zawsze. Ponad dwa lata później zabrałam się za niego
ponownie i skończyłam w trzy dni. Nauczyłam się już, że do pewnych książek
trzeba dojrzeć, a danie drugiej szansy jest jedną z najtrudniejszych rzeczy w
życiu. Dopiero teraz, mając dwadzieścia dwa lata w pełni doceniłam kunszt
autorki.</div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
W przeciwieństwie do dość
chaotycznego wprowadzenia do świata Czaroziem w pierwszym tomie, w tym można
szybko się odnaleźć i połapać . Tym razem zaskoczyła mnie w książce
bezwzględność postaci oraz stawianie czytelnika naprzeciw szczerości, prawdy i
śmierci. Żadnego pomijania krwawych opisów, oszczędzania głównych bohaterów czy
zmiękczania kłamstw i prawd. Ogromny plus dla autorki za prowadzenie narracji i
fabuły w tym kierunku. Wielgachny kciuk w górę. </div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
Dennard dzieli narrację na
pięciu bohaterów. Czwórka znana jest już z pierwszej części, piąta bohaterka
pojawia się dopiero teraz. Przyznam, że na początku ciągłe przeskakiwanie było
dla mnie uciążliwe. Nie nawykłam do tak prowadzonej fabuły, ciągłych zmian
miejsca wydarzeń i wręcz pragnęłam czytać tylko o Iseult i Aeduanie. Ta dwójka
to naprawdę genialne umysły i poprowadzone charaktery, które uzupełniają się
wzajemnie, ale również wyprowadzają się wzajemnie z równowagi. Mieszanka
wybuchowa, taką jak lubię najbardziej. Safi dla mnie w odbiorze pozostała taka
sama jak wcześniej – silna, odważna i pomysłowa. Merik zaczął mnie irytować
swoją podejrzliwością i wybuchowym charakterem (który też był celowym
zabiegiem, autorka wiele razy wspomina o tym). Do Vivii nie mogłam się przyzwyczaić,
pozostała mi obojętna. </div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
Nie byłabym sobą, gdybym się
do czegoś nie przyczepiła. Tym razem do tłumaczenia. Skóra mi cierpła, kiedy
widziałam „wcale” odnoszące się do czegoś „wcale ładnego”. Ktoś powinien
zdradzić sekret tłumaczowi i osobie korygującej książkę, że „wcale” i „wielce”
to nie synonimy. Nie cierpię takich wpadek i jestem WIELCE zaskoczona, że
zdarzyła się w powieści spod skrzydeł tego wydawnictwa.</div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
„Wiatrodziej” wypadł naprawdę
fantastycznie i jest to powieść zdecydowanie skierowana do poważniejszego oraz
wymagającego czytelnika. Nie ma w niej romansu, chociaż jak na dłoni widać
zażyłość bohaterów i chemię między nimi. Nie ma w niej biadolenia i lamentu,
chociaż postaci mają swoje słabości. Nie ma również herosów, ale widoczna jest
siła i odwaga czarodziejów. Ja jestem zachwycona, od połowy nie mogłam się
oderwać chociaż na chwilę. Niezmiernie się cieszę, że seria jest kontynuowana
oraz przede mną jeszcze murowane dwa tomy!</div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;">
#1 <a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2016/10/susan-dennard-prawdodziejka.html" target="_blank">Prawdodziejka</a> |
#2 <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">WIATRODZIEJ</b> | #3 Krwiodziej | #4
?</div>
Wąchając książkihttp://www.blogger.com/profile/03688256061653529810noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-84586462506221565.post-35055484312027556402019-12-31T21:39:00.001+01:002019-12-31T21:39:38.976+01:00PODSUMOWANIE ROKU | 2019<div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://data.whicdn.com/images/338942254/original.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="638" data-original-width="640" height="319" src="https://data.whicdn.com/images/338942254/original.jpg" width="320" /></a></div>
<a name='more'></a><br />
Mam wrażenie, jakbym dopiero miesiąc temu podsumowywała rok 2018. Mega dziwne uczucie, nie będę ukrywać swojego dyskomfortu. Chociaż jednocześnie zdaję sobie sprawę, jak ciągnęło się to minione 12 miesięcy i jak bardzo dały mi w kość pod każdym możliwym względem. Nie uznam tego roku za jakiegoś super i hiper, ale był bardzo pouczający i wiele spraw zrozumiałam. A wierzcie mi, wolałabym żyć w błogiej nieświadomości niektórych spraw. Najważniejsze chyba w tym wszystkim jest to, że rzuciłam bloga na kilka miesięcy, aby ostatecznie zrozumieć, że to kocham i nie mogę zrezygnować z dzielenia się moimi spostrzeżeniami literackimi i w nowym roku (mam nadzieję) nie tylko nimi. Poniżej kilka słów do ubiegłorocznych postanowień.</div>
<ul>
<li><span style="color: #222222; font-family: "open sans" , sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;"><b>PRZECZYTAĆ 52 KSIĄŻK</b>I. Udało się, nawet było ich więcej. Bardzo się z tego powodu cieszę, ponieważ przybliża mnie to, po malutku, ale zawsze, to ograniczenia nieprzeczytanych książek na mojej półce.</span></li>
<li><span style="color: #222222; font-family: "open sans" , sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;"><b>PRZECZYTAĆ MIN. 26 KSIĄŻEK Z WŁASNYCH PÓŁEK</b>. To postanowienie również się udało, co bardzo mnie cieszy. Chociaż nie udało mi się przeczytać 26 książek zalegających na półkach, bo było dużo tegorocznych premier, to...</span></li>
<li><span style="color: #222222; font-family: "open sans" , sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;"><b>OSTRO OGRANICZYĆ EGZEMPLARZE RECENZENCKIE</b>. ...ostro ograniczyłam egzemplarze recenzenckie, ponieważ postanowiłam całkowicie z nich zrezygnować. Mam jeszcze kilka, których recenzje na pewno znajdą się na blogu w nowym roku, ale nie są to już książki, które przychodzą na bieżąco. Hura ja!</span></li>
</ul>
<br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; color: #222222; text-align: justify;">Statystyka na blogu:</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; color: #222222; text-align: justify;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; color: #222222; text-align: justify;">Najbardziej popularny post: <a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2018/01/pierwszy-kanken-lifestyle.html" target="_blank">PIERWSZY KANKEN</a></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; color: #222222; text-align: justify;">Obserwatorzy bloga: 147 (2018: <b>145)</b></span></span><br />
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: inherit; text-align: justify;">Obserwatorzy na Booksatgramie: 688 (2018: 798)</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; color: #222222; text-align: justify;">Lubiący fanpage: 453<b> (2018: 429)</b></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; color: #222222; text-align: justify;">Wyświetlenia: 238 190 (2018: <b>194 368)</b></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; color: #222222; text-align: justify;">Przeczytane książki w 2017: 58 (2018: <b>69)</b></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; color: #222222; text-align: justify;">Polubień recenzji na LC: 2421 (2018: <b>2 181)</b></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; color: #222222; text-align: justify;">Stan książek na 2019 (na półce na lubimyczytac): 471 (2018: <b>420)</b></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background: 0px 0px rgb(255 , 255 , 255); border: 0px; color: #222222; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background: 0px 0px rgb(255 , 255 , 255); border: 0px; color: #222222; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Przeczytane książki: 58</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background: 0px 0px rgb(255 , 255 , 255); border: 0px; color: #222222; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Napisane recenzje: 14</span></span><br />
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: inherit; text-align: justify;">Książki zagranicznych autorów: 56</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background: 0px 0px rgb(255 , 255 , 255); border: 0px; color: #222222; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Książki polskich autorów: 2</span></span><br />
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: inherit; text-align: justify;">Zakończone serie: 4</span><br />
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: inherit; text-align: justify;">Stan książek nieprzeczytanych na 2020 rok: 191</span><br />
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: inherit; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: inherit; text-align: justify;">Dodatkowe posty:</span><br />
<br />
<ul>
<li><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: inherit; text-align: justify;"><a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2019/02/jak-wytresowac-smoka-3-ukryty-swiat-film.html" target="_blank">JAK WYTRESOWAĆ SMOKA 3. UKRYTY ŚWIAT</a></span></li>
<li><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: inherit; text-align: justify;"><a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2019/09/torun-miasto-piernika.html" target="_blank">TORUŃ - MIASTO PIERNIKA</a> </span></li>
<li><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: inherit; text-align: justify;"><a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2019/12/polskie-miasto-smokow-krakow.html" target="_blank">KRAKÓW - SMOCZE MIASTO</a> </span></li>
</ul>
<br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background: 0px 0px rgb(255 , 255 , 255); border: 0px; color: #222222; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background: 0px 0px rgb(255 , 255 , 255); border: 0px; color: #222222; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Postanowienia:</span></span><br />
<br />
<ul>
<li><span style="font-family: inherit;"><span style="background: 0px 0px rgb(255 , 255 , 255); border: 0px; color: #222222; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">PRZECZYTAĆ 52 KSIĄŻKI</span></span></li>
<li><span style="font-family: inherit;"><span style="background: 0px 0px rgb(255 , 255 , 255); border: 0px; color: #222222; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">PRZECZYTAĆ MIN. 26 KSIĄŻEK Z 2019</span></span></li>
<li><span style="font-family: inherit;"><span style="background: 0px 0px rgb(255 , 255 , 255); border: 0px; color: #222222; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">PISAĆ WIĘCEJ NA BLOGU</span></span></li>
<li><span style="font-family: inherit;"><span style="background: 0px 0px rgb(255 , 255 , 255); border: 0px; color: #222222; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">KUPIĆ TYLE KSIĄŻEK ILE PRZECZYTAM/PRZECZYTAĆ TYLE KSIĄŻEK ILE KUPIŁAM</span></span></li>
</ul>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #222222;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #222222;">PRZECZYTANE:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
</div>
<ol>
<li>„Korona w mroku” Sarah J. Maas;</li>
<li>„Harry Potter i Kamień Filozoficzny” J.K.
Rowling;</li>
<li><a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2019/01/najdrozszy-sasiad-penelope-ward.html" target="_blank">„Najdroższy sąsiad” Penelope Ward;</a><b><o:p></o:p></b></li>
<li><span style="background: rgb(255, 255, 255);"><a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2019/01/mieszkajac-z-wrogiem-penelope-ward.html" target="_blank">„Mieszkając z wrogiem” PenelopeWard;</a><b><o:p></o:p></b></span></li>
<li><span style="background-color: white;"><a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2019/01/milioner-i-bogini-vi-keeland-penelope.html" target="_blank">„Milioner i bogini” Vi Keeland, PenelopeWard;</a><b><o:p></o:p></b></span></li>
<li><span style="background-color: white;"><a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2019/01/moc-srebra-naomi-novik-przedpremierowo.html" target="_blank">„Moc srebra” Naomi Novik;</a><b><o:p></o:p></b></span></li>
<li><span style="background-color: white;"><a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2019/02/roziskrzone-noce-beatrix-gurian.html" target="_blank">„Roziskrzone noce” Beatrix Gurian;</a><b><o:p></o:p></b></span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Lucyfer” Jennifer L. Armentrout;</span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Arktyczny dotyk” Jennifer L. Armentrout;</span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Ostatnie tchnienie” Jennifer L. Armentrout;</span></li>
<li><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: white; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">„Powietrze, którym oddycha”
Brittainy C. Cherry;<o:p></o:p></span></li>
<li><span style="background-color: white;"><a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2019/03/krol-bez-skrupuow-meghan-march.html" target="_blank">„Król bez skrupułów” Meghan March;</a><b><o:p></o:p></b></span></li>
<li><span style="background-color: white;"><a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2019/03/napij-sie-i-zadzwon-do-mnie-penelope.html" target="_blank">„Napij się i zadzwoń do mnie” PenelopeWard;</a><b><o:p></o:p></b></span></li>
<li><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: white; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">„Weteran” Katy Regnery;<o:p></o:p></span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Okrutny książę” Holly Black;</span></li>
<li><span style="background-color: white;"><a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2019/02/zy-krol-holly-black-przedpremierowo.html" target="_blank">„Zły król” Holly Black;</a><b><o:p></o:p></b></span></li>
<li><span style="background-color: white;"><a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2019/03/inna-blue-amy-harmon.html" target="_blank">„Inna Blue” Amy Harmon;</a><b><o:p></o:p></b></span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Gdzie niebo mieni się czerwienią” Lisa
Lueddecke;</span></li>
<li><span style="background: rgb(255, 255, 255);"><a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2019/04/onyx-mindee-arnett.html" target="_blank">„Onyx&Ivory” Mindee Arnett;</a><b><o:p></o:p></b></span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Wieża świtu” Sarah J. Maas;</span></li>
<li><span style="background-color: white;"><a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2019/04/poscig-elle-kennedy.html" target="_blank">„Pościg” Elle Kennedy;</a><b><o:p></o:p></b></span></li>
<li><span style="background-color: white;"><a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2019/04/w-kajdankach-miosci-k-bromberg.html" target="_blank">„W kajdankach miłości” K. Bromberg;</a><b><o:p></o:p></b></span></li>
<li><span style="background-color: white;">„After. Płomień pod moją skórą” Anna Todd;</span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Królestwo popiołów. Część 1” Sarah J. Maas;</span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Obca” Diana Gabaldon;</span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Królestwo popiołów. Część 2” Sarah J. Maas;</span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Słodkie rozkosze” Christina Lauren;</span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Dziki romans” Christina Lauren;</span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Szalona noc” Christina Lauren;<b><o:p></o:p></b></span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Gabriel” Jennifer L. Armentrout;</span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Dzikie pragnienie” Jay Crownover;</span></li>
<li><span style="background-color: white;"><a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2019/09/uwieziona-krolowa-kristen-ciccarelli.html" target="_blank">„Uwięziona królowa” Kristen Ciccarelli;</a></span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Buntowniczka” Lisa Kleypas;</span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Bez skrupułów” Lisa Kleypas;</span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Bezcenna miłość” Lisa Kleypas;</span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Bez pamięci” Lisa Kleypas;</span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Zaufaj mi” Lisa KLeypas;</span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Diabeł na wiosnę” Lisa Kleypas;</span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Sztuka grzeszenia” Sabrina Jeffries;</span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Namiętność” Lisa Kleypas;</span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Jesienne zauroczenie” Lisa Kleypas;</span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Zimowy ślub” Lisa Kleypas;</span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Wiosna pełna tajemnic” Lisa Kleypas;</span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Pocałunek pod jemiołą” Lisa Kleypas;</span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Ścieżka słońca” Lisa Kleypas;</span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Jezioro marzeń” Lisa Kleypas;</span></li>
<li><span style="background-color: white;"><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;"><span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> </span></span></span><!--[endif]--><b><a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2019/12/cien-i-kosc-leigh-bardugo.html" target="_blank">„Cień i kość” Leigh Bardugo</a>;</b></span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Ostatnie życzenie” Andrzej Sapkowski;</span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Devlin” Jennifer L. Armentrout;</span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Damien” L.A. Casey;</span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Alannah” L.A. Casey;</span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Harry Potter i Komnata Tajemnic” J.K. Rowling;</span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Harry Potter i więzień Azkabanu” J.K. Rowling;</span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Harry Potter i Czara Ognia” J.K. Rowling;</span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Harry Potter i Zakon Feniksa” J.K. Rowling;</span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Harry Potter i Książę Półkrwi” J.K. Rowling;</span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Harry Potter i Insygnia Śmierci” J.K. Rowling;</span></li>
<li><span style="background-color: white;">„Miecz przeznaczenia” Andrzej Sapkow</span>ski;</li>
</ol>
<!--[if !supportLists]--><br />
<span style="color: #222222;"></span></div>
Wąchając książkihttp://www.blogger.com/profile/03688256061653529810noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-84586462506221565.post-4564975609699749082019-12-27T15:00:00.000+01:002019-12-27T15:00:17.316+01:00POLSKIE MIASTO SMOKÓW | KRAKÓW<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiu-IyDBRVSG85ToVR09pHb4J9gmT7jvreGo7n6tjwed9ORPqb0wLfWpHShPmD-xepL8becG6qe1vb2wJMzw98f1eGQOtCQF05W4sV9nIRVy8BLVYYFcCfB2PA4T7DTyEz8VeMGWVAuzUI/s1600/krk+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="708" data-original-width="1600" height="282" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiu-IyDBRVSG85ToVR09pHb4J9gmT7jvreGo7n6tjwed9ORPqb0wLfWpHShPmD-xepL8becG6qe1vb2wJMzw98f1eGQOtCQF05W4sV9nIRVy8BLVYYFcCfB2PA4T7DTyEz8VeMGWVAuzUI/s640/krk+1.jpg" width="640" /></a></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Wyprawę do Krakowa można by spokojnie prześledzić na moim Instastories. Serio, nie żartuję. I może to zabrzmi głupio, ale dla takiego aspołecznego człowieka, wyjazd z domu do tek odległego miasta, to nie lada wyczyn i do tego w towarzystwie sześciu osób. Jedno trzeba przyznać, Kraków to zdecydowanie miasto pachnące historią. Bawiłam się naprawdę świetnie, chociaż żałuję, że nie zwiedziłam więcej miejsc. Nie ukrywam, że moim głównym celem wizyty w Krakowie były targi książki. Nie będę się na ten temat rozpisywać, oprócz tego, że jestem mega rozczarowana tym wydarzeniem, przygotowaniem wystawców (czyt. wydawnictw) i ogólną atmosferą. Bardzo niefajnie, ale dzięki Bogu, nie było to naszym jedynym celem. Wierzcie mi, ale jakbym miała spędzić na targach wszystkie trzy dni, to dostałabym trwałej depresji.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi_kdKMqHaCpSudUE9Ue9IKzoIGlKYkdG6w6j0CRPkVkBBvBT9CGkR9Iu9cdmh2Kj64V5RG-dQfwOAGqdqwBV5lePXdC4brKhvVoZGxSzdHe-DsV2U6ZPwjA7MYgATTCHmYWJB6-FsbjI/s1600/krk+2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="708" data-original-width="1600" height="282" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi_kdKMqHaCpSudUE9Ue9IKzoIGlKYkdG6w6j0CRPkVkBBvBT9CGkR9Iu9cdmh2Kj64V5RG-dQfwOAGqdqwBV5lePXdC4brKhvVoZGxSzdHe-DsV2U6ZPwjA7MYgATTCHmYWJB6-FsbjI/s640/krk+2.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
W piątek wraz z ekipą rozdzieliliśmy się na dwie drużyny, więc większość z nas przyjechała dopiero wieczorem. Głodni i wymęczeni mieliśmy ochotę tylko coś zjeść i zregenerować siły przed pełną wrażeń sobotą. I tutaj kolejny szok, wybrać dobrą restaurację i to jeszcze z wolnym stolikiem na siedem osób, wcale nie jest tak łatwo. Ale się udało. Wszyscy polecamy krakowskie Pino! Polecam również wieczorne zwiedzanie Rynku Głównego, lepiej wygląda pod nocnym niebem!</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWqtWUOjodTGC0F1eJmHLgEKp5kbyCPBYKD6P9lWzwQwqhhA5eczqlvYXm6SiE_aCa7tO3hsWGIpi6p3jQVUZ4p7c1XsQnNZ92EXQ87wRvSApY5pr4dC8p814QOOYwnNtF_8Zttf0TS-U/s1600/krk+3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="708" data-original-width="1600" height="282" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWqtWUOjodTGC0F1eJmHLgEKp5kbyCPBYKD6P9lWzwQwqhhA5eczqlvYXm6SiE_aCa7tO3hsWGIpi6p3jQVUZ4p7c1XsQnNZ92EXQ87wRvSApY5pr4dC8p814QOOYwnNtF_8Zttf0TS-U/s640/krk+3.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Chciałabym napisać, że sobotę zaczęliśmy z prawdziwym przytupem, ale skończyło się na pomrukiwaniach podczas przygotowań do wyjścia i zjedzeniu sytego śniadania. W planach mieliśmy zwiedzanie legendarnego Wawelu i Kazimierza, kiedyś dzielnicy żydowskiej, dzisiaj najbardziej hipsterskiej, jeśli wierzyć internetowi. Zamek dał radę, jednak nie byłabym sobą, gdybym się do czegoś nie doczepiła. Nie podobały mi się grobowce, no totalny chaos i bardzo żałuję, że nie mieliśmy przewodnika. Kazimierz zwiedziliśmy głównie dla zapiekanek, które były pyszne, a może smakowały dlatego, że czekaliśmy ponad godzinę? Wieczór spędziliśmy na kiepskiej kolacji oraz dwóch deskach przystawek i winie. Jednym słowem: czysta dekadencja. </div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJtRbnyhS4i6-UzZEfMAvto3g0cZ1EtM-j3lWGxd8yluvHJzItnpb21zuv8v9XBVxchjJHElocphGRVafaIMz0OiXgGGS0a4mKQrP-ctnDoahgj1fWnfA_zhWJCq0i4dbOKHzkqqpzY8c/s1600/krk+4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="708" data-original-width="1600" height="282" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJtRbnyhS4i6-UzZEfMAvto3g0cZ1EtM-j3lWGxd8yluvHJzItnpb21zuv8v9XBVxchjJHElocphGRVafaIMz0OiXgGGS0a4mKQrP-ctnDoahgj1fWnfA_zhWJCq0i4dbOKHzkqqpzY8c/s640/krk+4.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Niedziela była szalonym dniem. Nie mieliśmy zaplanowanego niczego konkretnego, więc chodziliśmy po prostu po mieście. Byliśmy pod Pomnikiem Grunwaldzkim, przeszliśmy się Sukiennicami (piękne, po zmroku niczym Bank Gringotta), odwiedziliśmy Dziórawy Kocioł (niestety kolejne rozczarowanie) oraz odwiedziliśmy Smoka Wawelskiego zionącego ogniem! To akurat prawdziwy czad!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZ4Il1L9slDkDDsbH52WcJ5hpFbhr49kjKaqvKirJiXYzN00901Go6BGMyCRZZeQZHpi2vSEzlcXL6JMP9wLLIZ2c9KWFlNdhW-OcVdQHKWFYeDeEGDExRUvo1u_rUTgg5D93mWeqpdwk/s1600/krk+5+2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="708" data-original-width="1600" height="282" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZ4Il1L9slDkDDsbH52WcJ5hpFbhr49kjKaqvKirJiXYzN00901Go6BGMyCRZZeQZHpi2vSEzlcXL6JMP9wLLIZ2c9KWFlNdhW-OcVdQHKWFYeDeEGDExRUvo1u_rUTgg5D93mWeqpdwk/s640/krk+5+2.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Wyjeżdżając z Krakowa uświadomiłam sobie, dlaczego ludzie kochają podróże. Wcześniej wyjazdy kojarzyły mi się z nieprzyjemnym pakowaniem, obowiązkiem planowania, nieprzespanymi nocami. Powoli przekonuję się, że wcale nie tak muszą wyglądać podróże. Teraz przyszedł czas na przygotowania do kolejnej wizyty w Krakowie i przy okazji spełnienie jednego z największych marzeń: koncert Harry'ego Stylesa. I nic więcej nie muszę dodawać.</div>
Wąchając książkihttp://www.blogger.com/profile/03688256061653529810noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-84586462506221565.post-76379160471398761112019-12-26T13:36:00.001+01:002019-12-26T13:36:52.025+01:00CIEŃ I KOŚĆ | Leigh Bardugo<div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;">
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9KhbQcxsw7XqPocEi0ICOayzh-_Aggd1BkEtTPUuTt-8yHf5VhQPcCHjRbRAB8le1niSPrxlnwef0r713UHGwAfzxMMJ-FaYfhDW_1u1QVGkcLt0Z1PqvVX1yCuVahC6OOeIk0kfWNDs/s1600/2019-12-26+01.32.39+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9KhbQcxsw7XqPocEi0ICOayzh-_Aggd1BkEtTPUuTt-8yHf5VhQPcCHjRbRAB8le1niSPrxlnwef0r713UHGwAfzxMMJ-FaYfhDW_1u1QVGkcLt0Z1PqvVX1yCuVahC6OOeIk0kfWNDs/s640/2019-12-26+01.32.39+1.jpg" width="640" /></a></div>
<div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;">
„Cień i kość”
(„Shadow and Bone”) Leigh Bardugo, wyd. Mag 2019</div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
O twórczości Bardugo słyszałam
bardzo wiele, jeszcze przed przeczytaniem jej książek. Autorka ma na swoim
koncie kilka historii z jednego, stworzonego przez siebie, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>uniwersum. Z tego co mi wiadomo, trwają również
przygotowania do serialu na jego podstawie. Serie mają całą rzeszę entuzjastów
i… tyle samo przeciwników! Przyznam, że mnie skusiły <i style="mso-bidi-font-style: normal;">a la</i> rosyjskie klimaty za czasów panowania carów (mój ulubiony
okres w historii), chociaż czytając jakoś specjalnie ich nie odczułam. (jeśli
szukacie takich carowych wątków, szczególnie polecam „Moc srebra”). Nie uważam
tego za minus.</div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
Od ponad roku mam na półce
„Królestwo kanciarzy”, ale z uporem czekałam na wznowienie „Cienia i kości”,
żebym mogła od początku i w miarę spójnie zagłębić się w uniwersum Griszy.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Udało się, tyle powiem.</div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
Z całkowitym przekonaniem mogę
przyznać, że należę do grona entuzjastów. Ale chyba nie powinnam chwalić dnia
przed zachodem słońca, w przypadku pierwszego tomu przed finałem. Prawda jest
taka, że nastawiłam się na literackie dno i od zatrzęsienia schematów,
właściwie to pomyślałam, że przepiękne wydanie będzie dobrze wyglądać na
zdjęciach i półce. Jednak, ku mojemu zdziwieniu, okazuje się, że książka jest
ciekawym, wartkim wejściem do rozległego świata magii, strasznych zbrodni i
misternych intryg. Nie tego się spodziewałam, ba!, jestem zachwycona.</div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
Chociaż sama historia wydaje
się schematyczna, to chciałam czy nie, musiałam stanąć przed faktem, że sama
seria została napisana kilka dobrych lat temu i wtedy było to nowością i
świeżością. Nie sugeruje jednak, że jest to coś do bólu przewidywalne. Bo sama
doznałam nie małego szoku, który był wynikiem tego, że nie czytałam opisu
następnych tomów. Miła niespodzianka, praktykuje już ten zwyczaj od jakiegoś
czasu i polecam z ręką na sercu.</div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
Wracając do książki, to
bohaterowie są tajemniczy, ale zarazem ciekawie przedstawieni. Pojawia się
tutaj motyw bohaterki-nowicjuszki, co średnio było mi w smak na początku, ale
przymknęłam oko ze względu na narrację Aliny, która stosunkowo dawała radę i
stanęła na wysokości zadania. Pojawia się również tajemniczy Zmorcz, Mal i
kilka bohaterów, którzy ubarwiają historię, ale jednocześnie nie przytłaczają
swoja obecnością. </div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
Podobno oficjalnie Bardugo
nawiązuje w swojej twórczości do carskiej Rosji (nie są to tylko domysły
czytelników), niestety niewiele tego zauważyłam. Oprócz kilku zwrotów,
podobieństwa do języków, nic więcej nie odczułam.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Może podobieństwo rozwinie się z czasem, będę
czekać. Tak samo jak będę czekać, aż przyjdzie kolej na następne tomy.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Jestem szalenie ciekawa kontynuacji oraz
innych książek autorki, które na pewno przeczytam.</div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;">
„<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Trylogia Cień i kość</i>”</div>
<div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">CIEŃ I KOŚĆ</b> | Oblężenie i nawałnica |
Zniszczenie i odnowa</div>
<br /></div>
Wąchając książkihttp://www.blogger.com/profile/03688256061653529810noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-84586462506221565.post-42695440161202449612019-09-15T16:26:00.002+02:002019-12-03T19:27:10.409+01:00MIASTO PIERNIKA | TORUŃ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihwvbmijzjKaomsw5TXeokQxu9S3PEMz45jNyVFfKJT2QLfeS4VPo1P53vjT6ozwiUD2kB16z8grMmsnOtWgCVQJUxhoA8_zsgJsLP9lrbmsnub-dKJYAuBjoYCit1AgEZ1V9CZf8FeTE/s1600/toru%25C5%2584+3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="694" data-original-width="1600" height="275" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihwvbmijzjKaomsw5TXeokQxu9S3PEMz45jNyVFfKJT2QLfeS4VPo1P53vjT6ozwiUD2kB16z8grMmsnOtWgCVQJUxhoA8_zsgJsLP9lrbmsnub-dKJYAuBjoYCit1AgEZ1V9CZf8FeTE/s640/toru%25C5%2584+3.jpg" width="640" /></a></div>
<a name='more'></a><br />
<br />
<br />
<div style="text-align: left;">
<span style="text-align: right;">Chociaż marzę o wielkich podróżach, to zdecydowanie wolę zostać w domu z dobrą książką. Jednak wszystko małymi krokami, więc idąc za nowym mottem, wybrałam się na jednodniową wycieczkę do Torunia - miasta piernika i Kopernika. Jest</span> to naprawdę piękne miasto, które ma dużo do zaoferowania i żałuję, że nie wybrałyśmy się tam na trochę dłużej. Przede wszystkim Stare Miasto, które było bardzo duże i pięknie odrestaurowane, bardzo mnie oczarowało. Byłyśmy również pod wrażeniem czystości. Wiem, brzmi niedorzecznie.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiM4QPiE2XyxkurK0XuEugrcjeQxG9WfBEXy282duYPhxR6eGlWciBU6ImdAi2xSpbwR5C3ru_FOvvTKeW6TYXrMD4-rr7B_Xz3GfQ4YZxmyVelcweqCn5s8oIE9NAktryY7nUTR_6JGCQ/s1600/2019-09-15+12.22-horz.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="706" data-original-width="1600" height="282" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiM4QPiE2XyxkurK0XuEugrcjeQxG9WfBEXy282duYPhxR6eGlWciBU6ImdAi2xSpbwR5C3ru_FOvvTKeW6TYXrMD4-rr7B_Xz3GfQ4YZxmyVelcweqCn5s8oIE9NAktryY7nUTR_6JGCQ/s640/2019-09-15+12.22-horz.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Toruń to miasto obfitujące w atrakcje turystyczne, na Starówce czuć klimat, ale jeśli tylko z niej </div>
<span style="text-align: justify;">wyjdziecie to poczujecie się... no jak w każdym mieście. Jednak zostańmy przy zwiedzaniu. I chociaż nie zobaczyłyśmy wszystkiego, co nadrobię innym razem, to zwiedziłyśmy Muzeum w Ratuszu Staromiejskim, Muzeum Toruńskiego Piernika, Wartowniczy Zamek Krzyżacki. Obejrzałyśmy również Krzywą Wieżę (ociupinkę przereklamowana), Fontannę Cosmopolitan i dziwnego smoka, którego obecność została dla mnie tajemnicą. </span><br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQhdgkqoyNudNCz4TCkUnhgTHqfUxLyt-J5nJUchxg5qr6X9rktMW1MonPq6gcGJo38aiOtq6dzeZAn8p_ietEYuR30NkAr9BCSJBzcRIdJtvorEBfcdkFQ8OI2mro1MogzNTCmVyEndI/s1600/toru%25C5%2584+2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="703" data-original-width="1600" height="280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQhdgkqoyNudNCz4TCkUnhgTHqfUxLyt-J5nJUchxg5qr6X9rktMW1MonPq6gcGJo38aiOtq6dzeZAn8p_ietEYuR30NkAr9BCSJBzcRIdJtvorEBfcdkFQ8OI2mro1MogzNTCmVyEndI/s640/toru%25C5%2584+2.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
Na kawę wstąpiłyśmy do Little Egoist Coffee z przepięknym klimatem, przepyszną kawą i cudownie wyglądającą bezą. Zresztą sama kawiarnia mieści się w malowniczej i klimatycznej kamienicy. Zdecydowanie polecam. Zaś na obiad poszłyśmy do restauracji Chleb i wino, gdzie jadałam najlepszy w życiu krem pomidorowy. Zawsze doceniam miło spędzony czas przy jedzeniu. ZAWSZE!<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfwWAWkdIWVe2AARheJhcXPxxEqbjRXJJP5TBTU9fo8vK_RCC8dhQdcOFOfTvb7Ixz15ToDr_HmfXUBWK5po2tsWBw5uCClB3L6DqXgFU0wdrnuy8CB8Bs1725M2VWHI1iTLY9fkDZpGk/s1600/toryn+4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="703" data-original-width="1600" height="280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfwWAWkdIWVe2AARheJhcXPxxEqbjRXJJP5TBTU9fo8vK_RCC8dhQdcOFOfTvb7Ixz15ToDr_HmfXUBWK5po2tsWBw5uCClB3L6DqXgFU0wdrnuy8CB8Bs1725M2VWHI1iTLY9fkDZpGk/s640/toryn+4.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Wycieczka udała się w stu procentach! Zakochałam się w kamienicach, widoku z Wieży Ratusza Staromiejskiego, chociaż wspinaczka na nią okazała się nie małym wyzwaniem oraz w piernikach różanych, które są prawdziwym sztosem. Jedzenie było cudowne, widoki również, ale jednak czuję zawód na myśl o muzeach. Było to dla mnie za mało, jeśli chodzi o Muzeum Piernika i dziwnie mroczno w Muzeum Staromiejskim. Zamek, a raczej jego ruiny, były rozczarowujące, ale za to pozostałości po narzędziach tortur, bardzo ciekawe. Jednak czas spędzony w Toruniu uważam za świetny i czuję się przekonana, żeby raz na jakiś czas odkładać książkę na stolik i sprawdzić co mają do zaoferowania polskie miasta.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
Wąchając książkihttp://www.blogger.com/profile/03688256061653529810noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-84586462506221565.post-50525352838953567542019-09-02T11:22:00.001+02:002019-09-02T11:22:53.114+02:00UWIĘZIONA KRÓLOWA | Kristen Ciccarelli<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKAOsSPAruhSSfhsDTJVud2z4oKDFrY0NV9eapyciGhAPjsYF1XNj-E-oh2qK2qJgZGvjibPQ2OJeEKx5_xa45HId6QJYwQk0tQo2tWe2qXWFVg8pNunRyDUqDXjpbEfHvUehixxNtFk4/s1600/uwieziona-krolowa-w-iext54691335.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="350" data-original-width="230" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKAOsSPAruhSSfhsDTJVud2z4oKDFrY0NV9eapyciGhAPjsYF1XNj-E-oh2qK2qJgZGvjibPQ2OJeEKx5_xa45HId6QJYwQk0tQo2tWe2qXWFVg8pNunRyDUqDXjpbEfHvUehixxNtFk4/s320/uwieziona-krolowa-w-iext54691335.jpg" width="210" /></a></div>
<div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><br /></b></div>
<div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">„<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Uwięziona
królowa</i>”</b> („<i style="mso-bidi-font-style: normal;">The Caged Queen</i>”) <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Kristen Ciccarelli, wyd. IUVI 2019</b></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
Po przeczytaniu pierwszego
tomu, byłam gotowa obwieścić „Ostatniego Namsarę” książką mojego życia. A
przynajmniej jedną z niewielu, które znalazły się w tym zacnym gronie. A jednak
autorka wbiła mi nóż w plecy, dosyć płytko, żebym pochłonęła jej historię, ale wystarczająco
głęboko, żebym nie uznała jej za jedną z lepszych. Dlaczego? Otóż, nie
przepadam za zabiegiem stosowanym przez autorów: co tom, to inni bohaterowie. A
może wyrażę się jeszcze precyzyjniej, żeby nie było najmniejszych wątpliwości – nie lubię
tego zabiegu w fantastyce, zwłaszcza przy tylu otwartych wątkach, których
autorka jak na razie nie ma zamiaru wyjaśniać i zostawiła irytująco otwarte
zakończenie, które w żaden sposób mnie nie satysfakcjonuje. </div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
„Uwięziona królowa” to
historia o bohaterach, których znamy z pierwszego tomu i szczerze mówiąc nie
przemówili do mnie na tyle, żebym koniecznie chciała poznać ich perypetie bliżej. Jasne,
książka nie była zła, czytało się ją przyjemnie, ale jednocześnie żałuję, że w
ogóle serię zaczynałam. Nie zamknięcie historii „Ostatniego Namsary”, BA!,
zostawienie bohaterów samych sobie, którzy stoją przeciwko całemu światu, żeby
nagle okazało się, że właściwie to po nic i dostajemy w zamian za czekanie
jakiegoś rozwydrzonego młokosa z muchami w nosie? Przepraszam, ale nie
zamawiałam zimnej kluchy.</div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
Oczywiście, książkę ratują
postaci poboczne, nikła obecność Ashy i Torwina oraz lekceważona postać Daksa.
Musicie zrozumieć, że patrzę też na kontynuację, jako osoba zakochana w
pierwszej części, gdzie autorka subtelnie, elegancko i z dreszczykiem wprowadziła
nas do nowego świata, stawiała przed bohaterami trudne wybory i zderzała ich z
siłą wyższą, tylko po to, żeby w ciągu kilkuset stron nas zmiażdżyć i
przejść do bohaterów, którzy no cóż… mało kogo obchodzą. </div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;">
Nie uważam, że „Uwięziona
królowa” jest zła, ale jestem nią rozczarowana i rozgoryczona. Nie rozumiem,
czy autorce skończyły się pomysły czy po prostu taki był plan od początku.
Myślę jednak, że skoro tak misternie kształtowała świat, mieszała charaktery i stworzyła
zgrabną historię, to mogła pokusić się o coś więcej. Nie mniej jednak, nie
zamykam się całkowicie na Ciccarelli i na pewno sprawdzę, co ma do zaoferowania
w trzecim tomie, chociaż nie liczę na więcej niż przeczytałam teraz.</div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;">
„Iskari”:</div>
<div align="center" class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;">
#1 Ostatni Namsara
| #2 <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">UWIĘZIONA KRÓLOWA</b>| #3 The Sky
Weaver</div>
Wąchając książkihttp://www.blogger.com/profile/03688256061653529810noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-84586462506221565.post-50642253985721253712019-04-25T17:48:00.001+02:002019-04-25T17:48:03.107+02:00W KAJDANKACH MIŁOŚCI | K. Bromberg<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi032ot6vnc9c9hvQ-Ug0dkoq7lK0tE663kpzh7iVBDM0gN1o6JvTFVxPlBbWB6q7VDTZF7mD5MlWwKHPgoSxXiS3KGjCz0GAxr4tMNxIf2F1tSAdXifjIcrgl5fLFMFb4JjKbG0ICNTrk/s1600/2019-04-25+05.40.30+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi032ot6vnc9c9hvQ-Ug0dkoq7lK0tE663kpzh7iVBDM0gN1o6JvTFVxPlBbWB6q7VDTZF7mD5MlWwKHPgoSxXiS3KGjCz0GAxr4tMNxIf2F1tSAdXifjIcrgl5fLFMFb4JjKbG0ICNTrk/s640/2019-04-25+05.40.30+1.jpg" width="640" /></a></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><br /></b></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">„<i style="mso-bidi-font-style: normal;">W kajdankach miłości</i>”</b> („<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Cuffed</i>”) <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">K. Bromberg, wyd. EditioRed 2019</b></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Na koncie mam już kilka powieści
Bromberg, ale tylko dwie szczególnie utkwiły w mojej pamięci ze względu na
poruszaną tematykę. Oczywiście, bądźmy szczerzy, to głównie romans. Poruszający,
pełen pasji, emocji i pożądania romans, ale za to w możliwie jak najlepszym
wydaniu. I mimo tego, że na upartego znalazłabym tam kilka wad, to specjalnie
nie nastawiałam się na ich szukanie. W tego typu powieściach nie chodzi
przecież o styl, chociaż jest bardzo dobry, lecz o wzbudzające w czytelniku
tornado emocji, skłanianie do myślenia. I to właśnie autorka daje nam w „<i style="mso-bidi-font-style: normal;">W kajdankach miłości</i>”.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Być może tytuł brzmi trochę
komicznie i lekko, ale tak naprawdę już od pierwszych stron wiadomo, że nie
będzie to prozaiczny romansik, jakich wiele, ale coś głębszego. I szczerze
mówiąc takie wydanie historii miłosnych najbardziej mi odpowiada. Historia
przyjaźni, później miłości Emerson i Granta jest sama w sobie cudowna, a
podłoże emocjonalne, na którym zbudowała ją autorka, to ogromny rarytas dla
fanów takiego podejścia pisarzy.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Emerson jest trudną postacią. Na
samym początku, nie znając dokładnie jej historii, jest wręcz niepoprawnie
irytująca podczas niektórych sytuacji. Później w miarę poznawania jej przeszłości
i charakteru, można zrozumieć i obdarzyć ją sympatią. Grant to… rycerz na
białym koniu, ale we współczesnej wersji. Sarkastyczny, z poczuciem humoru i
jednocześnie bardzo troskliwy i lojalny. Po prostu bohater, prawdziwy,
niepodważany bohater. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Bromberg pisze lekko, co sprawia,
że jej powieść czyta się szybko, ale jednocześnie nie umyka żaden szczegół. Nie
mogłam się wprost oderwać od pierwszego tomu „<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Życiowych bohaterów</i>” i jeszcze bardziej nie mogę się doczekać
reszty książek z serii. I nie koniecznie dlatego, że to będą świetne romanse,
dla ze względu na to, że jest to trylogia o braciach. A ostatnio uwielbiam
książki z tym motywem. Naprawdę pozycja warta uwagi, przyjemne oderwanie od
rzeczywistości, ale jednocześnie dające do myślenia i ściskające za serce
(zwłaszcza końcowe słowa autorki, przez co polubiłam ją jeszcze bardziej!).</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
W skład serii <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">„<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Życiowi
bohaterowie</i>”</b> wchodzą:</div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">#1 W KAJDANKACH MIŁOŚCI</b> | #2 Combust | #3 Worth the Risk</div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">ZA MOŻLIWOŚĆ PRZECZYTANAI DZIĘKUJĘ WYDAWNICTWU <i style="mso-bidi-font-style: normal;">EDITIORED</i>!</b></div>
Wąchając książkihttp://www.blogger.com/profile/03688256061653529810noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-84586462506221565.post-26645155131058007382019-04-19T14:05:00.002+02:002019-04-19T14:05:35.636+02:00MARZEC | 2019<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGHBMnAbDI1zTnS25xsvesCHPPF7ajFVL-EniaKUEp7mFwVaVM83vIu5zm3DIX3Fy6fBEzlG2NSVbZtgl-pl4g2WcSR68JhaQPYddTvGcWaKrWzmMNOpdSLBCKxpodGzF8a5UZNuXKSfY/s1600/3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="410" data-original-width="399" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGHBMnAbDI1zTnS25xsvesCHPPF7ajFVL-EniaKUEp7mFwVaVM83vIu5zm3DIX3Fy6fBEzlG2NSVbZtgl-pl4g2WcSR68JhaQPYddTvGcWaKrWzmMNOpdSLBCKxpodGzF8a5UZNuXKSfY/s320/3.jpg" width="310" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Marzec przeleciał mi przez place i nawet nie wiem kiedy. Szczerze mówiąc, jako rasowy nerwus i osoba nie lubiąca pośpiechu, nie jestem z tego faktu zadowolona. Jednak myślę, że znam powód. Mianowicie znalazłam pracę i po prostu trochę przerasta mnie organizowanie czasu na uczelnię, stajnię, pracę i książki. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Mam wrażenie, że w poprzedniej pracy miałam więcej czasu i lepszą organizacje. Później dwa miesiące bimbania na bezrobociu i proszę bardzo! Nie umiem wrócić do poprzedniego stanu rzeczy. A stosy rosną, egzemplarze przybywają, a ja nic! Może nadchodzące miesiące i wakacje to zmienią? Mam taką szczerą nadzieję.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
W marcu przeczytałam 4 książki, ale jeśli chodzi o jakość to absolutnie nie narzekam. Znalazły się w tym małym stosiku dwie perełki. I oczywiście są niemałym zaskoczeniem. A chodzi mi o „Onyx&Ivory”, która jest absolutnie cudowna i idealna oraz „Wieża świtu”, co jest nie lada zaskoczeniem, ponieważ ja naprawdę nienawidziłam Chaola, a teraz się cieszę, CIESZĘ!, i nie mogę doczekać „Królestwa popiołów”</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<br />
<span style="font-family: inherit; font-size: large;">„GDZIE NIEBO MIENI SIĘ CZERWIENIĄ” Lisa Lueddecke;</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyir3ArwWGeDm9vRfuaPYoy2A3YwxlzM1JtwBOy2kUXoN8SgrY-dF49JqVjLnjgKNSNK9BRr-ChMjZI254Q2FXV8mtoNcUESNsHn3wy297jYXgxtZT8Fzqr19DgLW_Ydaw6CRP3EmBc8c/s1600/2019-04-19+01.58.31+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyir3ArwWGeDm9vRfuaPYoy2A3YwxlzM1JtwBOy2kUXoN8SgrY-dF49JqVjLnjgKNSNK9BRr-ChMjZI254Q2FXV8mtoNcUESNsHn3wy297jYXgxtZT8Fzqr19DgLW_Ydaw6CRP3EmBc8c/s640/2019-04-19+01.58.31+1.jpg" width="640" /></a></div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; color: #181818; text-align: left;">Kiedy książka Lueddecke została wydana w Polsce, przez jakiś czas było o niej całkiem głośno. Wielu się nią zachwycało, wielu polecało. Wtedy też strasznie się nią ekscytowałam i obiecałam sobie, że ją przeczytam. I w końcu przyszła ta chwila. </span><span style="background-color: white; color: #181818; text-align: left;">Przede wszystkim, nie rozumiem tych zachwytów. Owszem, książka jest dobra, może nawet bardzo. Jednak taka jednostajna akcja, powoli płynąca - to nie moje klimaty. Owszem, </span></span>„Gdzie niebo mieni się czerwenią”<span style="background-color: white; color: #181818; font-family: inherit; text-align: left;"> jest historią magiczną, mityczną i ma piękną okładkę, ale chyba na tym się kończy. Nie poznajemy dobrze bohaterów, może trochę bliższa nam jest Ósa, ale Ivar, jej siostra, ojciec? Postaci z potencjałem, ciekawe są spychane na drugi, trzeci plan. </span><span style="background-color: white; color: #181818; font-family: inherit; text-align: left;">Szczerze, to jakby autorka rozciągnęła fabułę w czasie, dodała kilkadziesiąt stron i lepiej rozwinęła bohaterów, to mogła to być jedna z lepszych książek, jakie w życiu czytałam. Ale tak nie jest, chociaż nie jest zła. Dla mnie czegoś brakowało, ale jednak zakończenie mocno mnie zaskoczyło, więc nie jest tragicznie.</span></div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit; font-size: large;">„ONYX&IVORY” Mindee Arnett</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMSALSHzDm6EhtFaLfLrkeX-k4IndyRrYFM0xJN-XNV9JMZU8WFY8aZ4ZTCaQAuXKZfDtf31o0wdapM0MQuCL8rAovLzNYI250dvWRAG74sydRSf-UAztuAzOeUMZAoIpNRsqlsx5__1g/s1600/2019-03-22+01.24.56+2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMSALSHzDm6EhtFaLfLrkeX-k4IndyRrYFM0xJN-XNV9JMZU8WFY8aZ4ZTCaQAuXKZfDtf31o0wdapM0MQuCL8rAovLzNYI250dvWRAG74sydRSf-UAztuAzOeUMZAoIpNRsqlsx5__1g/s640/2019-03-22+01.24.56+2.jpg" width="640" /></a></div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; color: #222222;">Na przestrzeni kilku lat, moje wyobrażanie dobrej książki niewyobrażalnie się zmieniło.</span><span style="background: 0px 0px rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #222222; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> </span><span style="background-color: white; color: #222222;">Szczerze mówiąc, do tej pory mnie to szokuje. Przede wszystkim, chociaż nadal zwracam uwagę na te same wątki, inaczej postrzegam ich konstrukcję, tak samo jak fabułę i bohaterów. Krótko: trudniej mnie zadowolić, ale jednocześnie mogę zwrócić Waszą uwagę na pozycję bardziej warte poznania. I takim przykładem jest „Onyx&Ivory”, historia godna każdej pozytywnej opinii. <a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2019/04/onyx-mindee-arnett.html" target="_blank">Więcej w recenzji</a> :)</span></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit; font-size: large;">„WIEŻA ŚWITU” Sarah J. Maas;</span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlaE2O6AOtjUtY12Z7nQpYJ_l_RO8z2NdTIt0xCTBuRkxwoBGUG8S9RYgdRZRB6LhxyOxk0BWgaqmThC5JLGjaD6e-KjIgvZO4yGbRjhBZMnE4b53EuYPSBrlOfhPnZtwKGkVvq_BQXMY/s1600/2019-03-27+09.33.08+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlaE2O6AOtjUtY12Z7nQpYJ_l_RO8z2NdTIt0xCTBuRkxwoBGUG8S9RYgdRZRB6LhxyOxk0BWgaqmThC5JLGjaD6e-KjIgvZO4yGbRjhBZMnE4b53EuYPSBrlOfhPnZtwKGkVvq_BQXMY/s640/2019-03-27+09.33.08+1.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<table border="0" cellspacing="1" class="myActivity" style="background-color: white; color: #181818; table-layout: fixed; text-align: justify; width: 100%px;"><tbody>
<tr><td colspan="2" style="line-height: 18px; margin: 0px; padding: 0px;"><span class="readable reviewText" style="line-height: 21px;"><span style="font-family: inherit;">Przeczytanie </span>„Wieży świtu” było swoistym przełomem w mojej przygodzie ze „Szklanym tronem”. Dlaczego? Cóż, na pewno i w 100% zmieniłam zdanie o Chaolu, którego nienawidziłam przez wszystkie 4 tomy. Uznam, że jesteśmy kwita, bo on też był beznadziejny! <span style="font-family: inherit;">Do tego sam pomysł tej części, sekrety i plany, to jest coś pięknego i oryginalnego. Nie czytałam chyba jeszcze serii, która byłaby tak zaskakująca, przemyślana i po prostu piękna - zwłaszcza relację między bohaterami. </span>„Wieża świtu” wniosła tak dużo, a jednocześnie nie zawadza w całej historii, że jest nadzieja dla "dobra". Aż chce się żyć! <span style="font-family: inherit;">Nie dam też maksymalnej liczby gwiazdek z prostego powodu: Nesryn i jej wątek, który był jakoś dziwnie płytki, mimo jej wielkich odkryć. </span><span style="font-family: inherit;">Wznoszę modlitwy do wszystkich bogów, żeby nikt z głównych bohaterów nie umarł.</span></span></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit; font-size: large;">„POŚCIG” Elle Kennedy</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBs5wuhr2UjHeg-ACEvLx92XA_n0GxIM7C-4Zsj3X-vo_FvDMsyE_fFMrCgOc4O_yagqXy7yZEb4HKKmZu9b-JF-5Yb0SkAHwaPwjNkQMwh1KNrcgppkBJT1wXJm8-wsTZCH6vxLb-HLA/s1600/2019-04-03+08.54.55+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBs5wuhr2UjHeg-ACEvLx92XA_n0GxIM7C-4Zsj3X-vo_FvDMsyE_fFMrCgOc4O_yagqXy7yZEb4HKKmZu9b-JF-5Yb0SkAHwaPwjNkQMwh1KNrcgppkBJT1wXJm8-wsTZCH6vxLb-HLA/s640/2019-04-03+08.54.55+1.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; color: #181818;">Znacie to palące uczucie, zanim sięgacie po książkę swojego ulubionego autora? Otóż, ja znam je doskonale i czasem nie mogę przewidzieć, czy chodzi bardziej o zachwyt, szczęście czy zdenerwowanie. Jeśli jesteście ze mną na tyle długo, to powtórzę jeszcze raz, a jeśli nie, to dowiedzie się tego właśnie teraz. Elle Kennedy należy do mojego ścisłego grona najukochańszych autorów. Tak więc przeczytanie „</span><i style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: 0px 0px; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; color: #181818; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Pościgu</i><span style="background-color: white; color: #181818;">” było tylko kwestią czasu. <a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2019/04/poscig-elle-kennedy.html" target="_blank">Więcej w recenzji</a> :)</span></span></div>
</div>
</div>
Wąchając książkihttp://www.blogger.com/profile/03688256061653529810noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-84586462506221565.post-36675427939543694192019-04-05T13:43:00.002+02:002019-04-05T13:43:53.361+02:00POŚCIG | Elle Kennedy<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgS2BnACNgs3d84SDAB3831pWkKzalaUi3ZhYnspeXtXYM3etEhjDYfKa2Nhbt9VIWF_Wo7rukA-AJQbsC1B6dFBDx8KWT4bgSs0GoNGOCPPS-u2X5oFqnCZYf-mT_SGjG3e40wlBN7vTk/s1600/2019-04-03+08.54.55+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgS2BnACNgs3d84SDAB3831pWkKzalaUi3ZhYnspeXtXYM3etEhjDYfKa2Nhbt9VIWF_Wo7rukA-AJQbsC1B6dFBDx8KWT4bgSs0GoNGOCPPS-u2X5oFqnCZYf-mT_SGjG3e40wlBN7vTk/s640/2019-04-03+08.54.55+1.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="DE" style="background: white; color: #181818; mso-ansi-language: DE; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">„<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Pościg</i>”</span></b><span lang="DE" style="background: white; color: #181818; mso-ansi-language: DE; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"> („<i style="mso-bidi-font-style: normal;">The
Chase</i>”) <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Elle Kennedy, wyd. </b></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="background: white; color: #181818; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Zysk i S-ka
2019</span></b></div>
<a name='more'></a><span style="background: white; color: #181818; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><o:p></o:p></span><br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="background: white; color: #181818; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Znacie
to palące uczucie, zanim sięgacie po książkę swojego ulubionego autora? Otóż,
ja znam je doskonale i czasem nie mogę przewidzieć, czy chodzi bardziej o
zachwyt, szczęście czy zdenerwowanie. Jeśli jesteście ze mną na tyle długo, to
powtórzę jeszcze raz, a jeśli nie, to dowiedzie się tego właśnie teraz. Elle
Kennedy należy do mojego ścisłego grona najukochańszych autorów. Tak więc
przeczytanie „<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Pościgu</i>” było tylko
kwestią czasu.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="background: white; color: #181818; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">I
podobnie jak w przypadku „<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Celu</i>” –
finału „Off-Campus”, po zakończeniu książki miałam bardzo mieszane uczucia. Z
jednej strony jestem szalenie zachwycona, ponieważ dawno tak wyśmienicie się
nie bawiłam podczas czytania. Wrócili znani mi bohaterowie, aż mnie zapiekło w
serduszku, że mogę jeszcze chwilę spędzić z nimi czas, przeczytać co u nich
słychać nowego (tak, tak, to fikcja). Z drugiej strony miałam jakieś dziwne
przeczucie, że to już gdzieś czytałam. W sensie relacja Hunter-Summer-Colin
nieco przypominała Logan-Hannah-Garrett, chociaż na nieco innych zasadach, ale
chodzi o sam fakt. Jednak nie przeszkadza to w lekturze, to tylko moje
czepialstwo.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="background: white; color: #181818; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Bardzo
spodobało mi się, że autorka tak świetnie przedstawia bohaterów, widać ewolucję
w tym aspekcie. Zainteresowania Summer i Fitzy’ego są przedstawione rzeczowo,
autentycznie, ale również z zapałem, jaki jest dla mnie zdecydowanie na miejscu
dla pasjonatów. Dla osób, które kochają to, co robią. Wypadło to bardzo realistycznie,
więc popieram to obiema rękami. Jednak Summer o wiele bardziej podobała mi się,
jako beztroska dziewczyna, ale też wiem, że pozostawienie jej takiej w tej
historii spowodowałby, że będzie nudna jak falki z olejem. A tak nie było,
została przedstawiona bardzo ciekawie. Tak samo jak Fitzy, który no… No jest
ideałem. Uwielbiam go, serio.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="background: white; color: #181818; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Żałuję
tylko tego, że autorka tak długo czekała z rozwinięciem akcji między tą dwójką.
Przez całą książę aż iskrzy od pożądania i to jest cudowne, całkowicie i
szalenie. Jednak sama kulminacja, jak na mój gust jest zdecydowanie za późno.
Lubię szybką akcję w kwestii jakichkolwiek zbliżeń między bohaterami,
aresztujcie mnie za to. To co jest na końcu… to takie lekkie urywki czegoś
wspaniałego. Ze spokojem zadowoliłabym się jeszcze jedną setką stron, może
dwoma.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="background: white; color: #181818; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Nie
mniej, jestem szalenie i nieodwracalnie zakochana w samej historii i
bohaterach. Ich relacja, to wzajemne przyciąganie, troska, ale też
doprowadzanie się do szału… To wpływało na mnie kojąco a jednocześnie
przyprawiało o szybsze bicie serca! Ten aspekt talentu Kennedy, to tylko
przedsmak tego, co znajdziecie w jej powieściach. „Briar U” to kolejna seria,
która jest dla mnie skarbem i koroną na półce. Polecam szczerze i z całego
serca. Nie może przegapić czegoś tak doskonałego. Z niecierpliwością czekam na
kolejny tom i zdecydowanie czeka mnie mały re-read „Off-Campus”.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="background: white; color: #181818; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">W skład serii <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">„<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Briar U</i>”</b> wchodzą:<o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="background: white; color: #181818; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">#1<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> POŚCIG</b> | #2 The
Risk | #3 The Play | #4 ?<o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="background: white; color: #181818; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">ZA MOŻLIWŚĆ PRZECZYTANIA DZIĘKUJĘ WYDAWNICTWU <i style="mso-bidi-font-style: normal;">ZYSK I S-KA</i>!</span></b></div>
Wąchając książkihttp://www.blogger.com/profile/03688256061653529810noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-84586462506221565.post-48601686278026930882019-04-01T10:00:00.000+02:002019-04-01T10:00:00.909+02:00ONYX&IVORY | Mindee Arnett<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjE4rgAR15NpjxR9-mnjqMBhgL5qlAPfDHKt5QRxVfYHKXAV7mVLP0GiuXDSq1HyaYhpgLf4uyHLCu-9dSihbiQDPGWJ-c1M-0-1nUEWvilKDKkQlwX6UFEx1CEyRrmoq4Elepf-1yVLXo/s1600/2019-03-22+01.24.56+2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjE4rgAR15NpjxR9-mnjqMBhgL5qlAPfDHKt5QRxVfYHKXAV7mVLP0GiuXDSq1HyaYhpgLf4uyHLCu-9dSihbiQDPGWJ-c1M-0-1nUEWvilKDKkQlwX6UFEx1CEyRrmoq4Elepf-1yVLXo/s640/2019-03-22+01.24.56+2.jpg" width="640" /></a></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><br /></b></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">„<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Onyx&Ivory</i>”</b> („<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Onyx&Ivory</i>”) <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Mindee Arnett, wyd. Jaguar 2019</b></div>
<a name='more'></a><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><o:p></o:p></b><br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Na przestrzeni kilku lat, moje
wyobrażanie dobrej książki niewyobrażalnie się zmieniło.<span style="mso-tab-count: 1;"> </span> Szczerze mówiąc, do tej pory mnie to szokuje. Przede
wszystkim, chociaż nadal zwracam uwagę na te same wątki, inaczej postrzegam ich
konstrukcję, tak samo jak fabułę i bohaterów. Krótko: trudniej mnie zadowolić,
ale jednocześnie mogę zwrócić Waszą uwagę na pozycję bardziej warte poznania. I
takim przykładem jest „Onyx&Ivory”, historia godna każdej pozytywnej
opinii. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Od razu wiedziałam, że ta
historia będzie znacząco wyróżniać się pośród innych książek z gatunku. Dlaczego?
Założyłam, że będą to podobne klimaty do „Narodzin królowej” oraz innych powieści
osadzonych w przybliżonych klimatach historycznych<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>- coś na miarę średniowiecza. W każdym razie,
nie zawiodłam się i jestem wręcz niemożliwie usatysfakcjonowana tym, co
napisała autorka i miałam okazję przeczytać. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Przede wszystkim zaintrygowała
mnie stworzona na potrzeby serii religia, wierzenia i bóstwa, a co za tym idzie
połączenie tego z siłami nadprzyrodzonymi. Do autorka nie próżnuje używając wątek
magii do konfliktu na poziomie politycznym, duchowym, międzyludzkim i
cywilizacyjnym. Brzmi nieco wydumanie, ale staram się nie zdradzać za dużo z
fabuły.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Dla mnie genialne połączenie,
idealnie trafiające w moje gusta i wymagania.<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Do tego historia i tradycje państwa Rime, zawiła polityka, walka o tron
i władzę – aspekty intrygujące od samego początku. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Do tego wszystkiego, jakby było
mało, to autorka stworzyła bardzo interesujących, nieprzekoloryzowanych
bohaterów – Kate i Corwina, których łączy wspólna przeszłość. Daje to coś
nowego i ciekawego, ponieważ nie czytałam jeszcze żadnej książki z fantastyki,
w której autor rozgrywa tak akcję. A przynajmniej nie przypominam sobie o tym,
co daje podobny rezultat. Kate jest uparta, niezależna, ale jednocześnie
lojalna i bezinteresowna. Corwin zaś jest wybuchowy, porywczy, ale jednocześnie
jest szalenie inteligentny, pełen zrozumienia i empatii. Drugoplanowi
bohaterowie są również bardzo ważni, dobrze nakreśleni, ale przede wszystkim
nie spychają naszych głównych postaci na dalszy plan, ale wręcz jeszcze
bardziej je podkreślają i charakteryzują. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
„Onyx&Ivory” to powieść, która
daje wiele radości z czytania i jest jedną z nielicznych książek, która ostatnimi
czasy poderwała mnie i moją wyobraźnię do pracy, szerszego myślenia i
planowania. Sprawiła mi ogromną frajdę i jednocześnie ukoiła jakąś wewnętrzną
potrzebę czegoś wspaniałego. Do tego, na sam koniec, chciałam dodać, że pomysł
z smokami nielotami i ich rolą, jest sam w sobie ciekawy, chociaż troszkę się
buntowałam na myśl, że to smoki. Jednak smoki to smoki, każde ich wcielenie
mnie przyciągnie. Kolejną zaletą,i chyba już ostatnią. tej powieści są:
stopniowe budowanie fabuły, ciągłe zwroty akcji i rozbudowywanie charakterów
postaci na podstawie ich doświadczeń i ciągłej nauki. I do tego piękne i
wzruszające zakończenie zapowiadające ekscytujący ciąg dalszy. Wad nie
znalazłam. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
W skład serii „<b><i>Kroniki
Rime</i></b>” wchodzą:</div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">#1 ONYX&IVORY</b> | #2 Shadow&Flame | ?</div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
ZA MOŻLIWOŚĆ
PRZECZYTANIA DZIĘKUJĘ WYDAWNICTWU <i style="mso-bidi-font-style: normal;">JAGUAR</i>!</div>
Wąchając książkihttp://www.blogger.com/profile/03688256061653529810noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-84586462506221565.post-53639104510943155952019-03-29T12:26:00.000+01:002019-03-29T12:26:43.566+01:00LUTY | 2019<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4MsDKAhcMW20Fwkr-STfkrZDcujspL5W1wg8Gt_yiegRJ5imhUROA2PWOg4F2dl6OyxPT7pRv-Lu6o0gfb3k3_fRzVnrmoS_5BlBb5QUpjo9vDx8VTKa_jXugbOfrzSpBnqFPr-p0oew/s1600/2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="500" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4MsDKAhcMW20Fwkr-STfkrZDcujspL5W1wg8Gt_yiegRJ5imhUROA2PWOg4F2dl6OyxPT7pRv-Lu6o0gfb3k3_fRzVnrmoS_5BlBb5QUpjo9vDx8VTKa_jXugbOfrzSpBnqFPr-p0oew/s320/2.jpg" width="320" /></a></div>
<a name='more'></a><span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Luty okazał się dla mnie książkowo bardzo plennym miesiącem. Nie wiem dlaczego, ale tę tendencję widzę co roku, odkąd prowadzę jakiekolwiek statystyki (podobnie jak w sierpniu), ale nie narzekam. Szczerze mówiąc, teoretycznie, po zakończeniu się najkrótszego miesiąca byłam już po 17 tygodniach mojego czytelniczego wyzwania, więc mogę odetchnąć z ulgą :)</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Jednak samo podsumowanie publikuję tak niewybaczalnie późno, ponieważ nie miałam ochoty na pisanie, zdjęcia, książki i zaczęłam nową pracę. I to wszystko skumulowało się w totalny brak chęci. Chciałabym móc napisać, że będzie lepiej, ale niczego nie obiecuję. Chciałabym tylko trochę rozwinąć kanał, a o wszystkich filmach będzie informowani właśnie w podsumowaniach (chyba że polubicie fanpage'a :D).</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit; font-size: large;">„ARKTYCZNY DOTYK” Jennifer L. Armentrout</span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrJUgZtW2qHF6DzG6ami8DNlwq4zmAqj1ToFrQbqzwHcAoK8s0xZu5GHpP4uzHS8M2VapLUEU09iqHLDdQ4_TSK02g_Nk8WAnOJKza5YCP8p8wIsdoZPk5IsG6iobVNp44MeojGDhF5nc/s1600/2019-02-02+12.58.57+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrJUgZtW2qHF6DzG6ami8DNlwq4zmAqj1ToFrQbqzwHcAoK8s0xZu5GHpP4uzHS8M2VapLUEU09iqHLDdQ4_TSK02g_Nk8WAnOJKza5YCP8p8wIsdoZPk5IsG6iobVNp44MeojGDhF5nc/s640/2019-02-02+12.58.57+1.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center">
<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="1" class="MsoNormalTable" style="background: white; mso-cellspacing: .7pt; mso-yfti-tbllook: 1184; width: 653px;">
<tbody>
<tr style="mso-yfti-firstrow: yes; mso-yfti-irow: 0; mso-yfti-lastrow: yes;">
<td style="padding: 0cm 0cm 0cm 0cm;"><div class="MsoNormal" style="line-height: 13.5pt; margin-bottom: 12.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #181818;">Myślę, że Armentrout to jedna z tych
pisarek, których przeczytam każdą książkę. Przekonuję się o tym coraz
częściej i w ogóle się tego nie wstydzę. Kocham jej twórczość całym sercem i
mogę polecić każdemu - niezależnie od upodobań literackich. Jeśli zaś chodzi
o jej serię "Dark Elements", to muszę przyznać, że dość długo
zwlekałam z kontynuacją, "Arktycznym dotykiem". Przez pewien czas
zastanawiałam się dlaczego, co mnie powstrzymuje? I chyba wiem: strach przed
"klątwą" drugiego tomu. I po części autorka jednak się nie
wybroniła i póki czytałam bez przerwy, historia powodowała u mnie szybsze
bicie serca i niekontrolowane wybuchy śmiechu oraz zachwytu na Rothem. A
kiedy zrobiłam niespełna 20 minutową przerwę (chociaż może to wcale nie
przerwa jej winna), już pod koniec, książka dziwnie zaczęła mi ciążyć... No
to nie było to, chociaż dla osób, które lubią Zayne'a, to będzie prawdziwa
gratka, to jednak nie było to. Ale, ale! W końcowym rozrachunku książka
bardzo mi się podobała i narzekać nie będę. No to jest nadal moja ukochana i
utalentowana Jennifer!</span><span style="color: #181818;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 13.5pt; margin-bottom: 12.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #181818;"><br /></span></span></div>
</td>
</tr>
</tbody></table>
</div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: black;"><span style="font-size: large;">„OSTATNIE TCHNIENIE” Jennifer L.
Armentrout</span></span><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOxCSk4Zc-LiyjwoBLVrveQNLqhawDBj3Jbej2v2-9oUEwGbecarloijyyqqID9Wk5NFYYx7OCRxwZATvZH6nA9PoCriuoO_WltFy7t2CA7Z3VAIN2tzZY_C9W_IhKu_HAiqu1VFv5shE/s1600/2019-02-02+12.59.14+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOxCSk4Zc-LiyjwoBLVrveQNLqhawDBj3Jbej2v2-9oUEwGbecarloijyyqqID9Wk5NFYYx7OCRxwZATvZH6nA9PoCriuoO_WltFy7t2CA7Z3VAIN2tzZY_C9W_IhKu_HAiqu1VFv5shE/s640/2019-02-02+12.59.14+1.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: black;"><o:p><span style="font-family: inherit;"><br /></span></o:p></span></div>
<div align="center">
<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="1" class="MsoNormalTable" style="background: white; mso-cellspacing: .7pt; mso-yfti-tbllook: 1184; width: 653px;">
<tbody>
<tr style="mso-yfti-firstrow: yes; mso-yfti-irow: 0; mso-yfti-lastrow: yes;">
<td style="padding: 0cm 0cm 0cm 0cm;"><div class="MsoNormal" style="line-height: 13.5pt; margin-bottom: 12.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #181818;">Jakiś czas temu obiecałam sobie, że
nie będę maniakalnie pochłaniać wszystkich książek z serii, żeby się nie
przeżarły. No, z obietnicami to tylko dobrze na początku... W końcu, a może
nareszcie, skończyłam serię, która czekała na mnie od dwóch lat... I z jednej
strony jestem całkowicie spełniona i usatysfakcjonowana rezultatem, ponieważ
ten tom był idealny, lepszy nawet niż pierwszy! Chociaż brakowało mi czegoś,
czuję lekki gorzki posmak jak po zjedzeniu czerwonego banana!<br />
Nie będę zaprzeczać, pomysł na Dark Elements jest wystarczająco świeży, żeby
pozostać ze mną na znacznie dłużej i gwarantuję, że powrócę jeszcze nie raz
do tej serii. Bohaterowie są na tyle wyraziści i zapadający w pamięć, że Roth
znajduje się na liście największych książkowych crushy. Natomiast autorka...
Czy możne mieć jakieś wątpliwości, jeśli chodzi o jej talent? Tworzy ona
historie bogate: zabawne, urzekające i rozkosznie słodkie, przy czym
zachowuję powagę sytuacji i nie spłyca wątków. Polecam jej powieści, jeśli
traktujecie książki jako dobrą rozrywkę i chcecie, żeby zostały one z Wami
nad długie, długie lata (wiem, co mówię!).</span><span style="color: #181818;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 13.5pt; margin-bottom: 12.0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #181818;"><br /></span></span></div>
</td>
</tr>
</tbody></table>
</div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: black;"><span style="font-size: large;">„POWIETRZE, KTÓRYM ODDYCHA” Brittainy C.
Cherry</span></span><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjiTZNQdlwjbA3iKrBEV43_d7qjV_Uk8-L01xpq1mhnRlgRA2AKeJ-WQIXCAR01ptd6D5F6e2DSk4OGfEHz6ueJZwJ_V1tXo7AtbFLD5ZpHxDcc6Pe6f5IPRGpB9iregHmgkrnTQ9Ib5M/s1600/2019-02-02+12.58.55+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjiTZNQdlwjbA3iKrBEV43_d7qjV_Uk8-L01xpq1mhnRlgRA2AKeJ-WQIXCAR01ptd6D5F6e2DSk4OGfEHz6ueJZwJ_V1tXo7AtbFLD5ZpHxDcc6Pe6f5IPRGpB9iregHmgkrnTQ9Ib5M/s640/2019-02-02+12.58.55+1.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: black;"><o:p><span style="font-family: inherit;"><br /></span></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background: white; color: #181818;">Cherry to kolejna
pisarka, z której poznaniem twórczości zwlekałam już bardzo długo. Za długo.
Nie zliczę, ile raz już w koszyku miałam jej książki, ale zawsze coś mnie
odwodziło od kupna jej powieści. Jednak w końcu postanowiłam dać jej szansę i
sięgnęłam po "Powietrze, którym oddycha" i czuję takie zaskoczenie i
niedosyt jej książek, że bardzo źle się z tym czuję. Przede wszystkim
zaskoczyła mnie tematyka, wiek bohaterów, ale także powaga. Szczerze mówiąc
myślałam, że będzie to historia a la "Ugly Love" lub inna, bardziej
przesłodzona, wersja Hoover... I jakże się myliłam! Opowieść o losach Elizabeth
i Tristana, to prawdziwy miód i słone łzy na policzkach. Coś pięknego,
niewymuszonego. Popłakałam się i to nie raz. Łzy pociekły w momentach
chwytających za serce, ale również w chwilach szczęścia.</span><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background: white; color: #181818;">Czasem lubię zagłębić
się w takie historię, ale prawdziwą magię nadaję im to, że mogę do nich wracać
- do fragmentów lub całości, kiedy tylko najdzie mnie ochota, a wciąż są tak
cudowanie wciągające jak za pierwszym razem.</span><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: inherit; font-size: large;"><span style="color: black;">„KRÓL BEZ SKRUPUŁÓW” Meghan March</span><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsMz1cpL53f5t6iX_CMMc_bR-WGGeGP64WC1SQI96kxioi0YSQtxiEwu2a0j5xcn7Ymxe1dK1mscictaTxpp7jE0XDbUSnDxb1ZjffEL_xAAwy0MLnbQA1RCW-UPotSeuurD5jMTtRrDY/s1600/2019-03-20+09.07.02+1+%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="font-family: inherit; font-size: x-large; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsMz1cpL53f5t6iX_CMMc_bR-WGGeGP64WC1SQI96kxioi0YSQtxiEwu2a0j5xcn7Ymxe1dK1mscictaTxpp7jE0XDbUSnDxb1ZjffEL_xAAwy0MLnbQA1RCW-UPotSeuurD5jMTtRrDY/s640/2019-03-20+09.07.02+1+%25281%2529.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background: white; color: #222222;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background: white; color: #222222;">Czego można się
spodziewać po przykuwającej uwagę okładce i niezbyt długiej historii? Z pozoru
pewnie niewiele, ale nie w tym przypadku. W „Królu bez skrupułów” dostajemy
intrygujący i elektryzujący wstęp do mrocznej trylogii. Przyznam się, że po
zakończeniu trochę zafiksowałam i chciałam bardzo poznać dalsze losy
bohaterów. <a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2019/03/krol-bez-skrupuow-meghan-march.html"><span style="color: blue; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Więcej znajdziecie w recenzji :)</span></a></span><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background: white; color: #222222;"><br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[endif]--></span><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: black;"><span style="font-size: large;">„NAPIJ SIĘ I ZADZWOŃ DO MNIE” Penelope
Ward</span></span><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_ZRWxWi6ijAIgoNCAQT9Gdo9ErqI0HAnzXHbDaIbE8aYuVXgie4lb4qNyyUIdA_H22m2c-htiXbGKyrWDmuOTQxzw20flVkOUBIfL3Y5j8SHc5-cnEvIV_X3ZL8S46aAHZZhJ8NtphLk/s1600/2019-03-22+01.24.56+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_ZRWxWi6ijAIgoNCAQT9Gdo9ErqI0HAnzXHbDaIbE8aYuVXgie4lb4qNyyUIdA_H22m2c-htiXbGKyrWDmuOTQxzw20flVkOUBIfL3Y5j8SHc5-cnEvIV_X3ZL8S46aAHZZhJ8NtphLk/s640/2019-03-22+01.24.56+1.jpg" width="640" /></a></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: black;">Podobno pod wpływem alkoholu robi się
bardzo nieprzemyślane rzeczy. Bardzo dotkliwie przekonała się o tym bohaterka
„Napij się i zadzwoń do mnie”, chociaż to zdanie mógłby wymówić tylko jej
przyjaciel z dzieciństwa. W każdym razie, sięgając po nową powieść Ward
nastawiłam się na wszystko. Myślałam, że nic mnie nie zaskoczy, a jednak
autorce się udało! <a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2019/03/napij-sie-i-zadzwon-do-mnie-penelope.html" target="_blank"><span style="color: blue; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Więcej
znajdziecie w recenzji :)</span></a></span><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: black;"><span style="font-size: large;">„WETERAN” Katy Regnery</span></span><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbR010pYM84wVINKMU6Tm28Pe6_rsQ_okaTM6cvvCpF9eR8LFN8CpEB05AI6qpGEravfTwzen2DPSL9am0fPMkYPLaBJ5ukUovCsJdaVSW-1Q8Cu1r-rmv1hjL8gDhaNv-Ie6Ss7SS1To/s1600/2019-03-27+09.31.03+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbR010pYM84wVINKMU6Tm28Pe6_rsQ_okaTM6cvvCpF9eR8LFN8CpEB05AI6qpGEravfTwzen2DPSL9am0fPMkYPLaBJ5ukUovCsJdaVSW-1Q8Cu1r-rmv1hjL8gDhaNv-Ie6Ss7SS1To/s640/2019-03-27+09.31.03+1.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background: white; color: #181818;">Po książki podeszłam
dość sceptycznie, ponieważ opierałam się głównie na tytule serii
"Współczesne baśnie". Właśnie, baśnie do mnie nie przemawiają, ale
jakimś cudem opis przyciągnął mnie na tyle, że książka znalazła się na mojej
półce. I niczego, absolutnie niczego nie żałuję. Pokochałam historię Savannah i
Ashera, chociaż na początku myślałam, że będzie to grzeczna powieść o miłości.
Jednak nie, nie było tak wyidealizowane jak "Making Faces", które
bardzo kocham, ponieważ złamało mi serce i przepłakałam przy tamtej historii
pół nocy, to "Weteran" jest jak z życia wzięte.</span><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background: white; color: #181818;">Regnery ukazała
dokładnie to, czego brakowało w powieści Harmon: ludzkich uprzedzeń i
obrzydzenia. I chociaż Fern była cudowna i naprawdę bezinteresowna, tak
Savannah miała cel i na początku nie była taka do przodu, więcej nie zdradzę.
Moim zdaniem w tej historii nie zabrakło autentyczności: była piękna, mocna i w
każdym calu idealnie nieidealna, jak jej bohaterowie. Śmiałam się i wzruszałam.
Coś jest w tych historiach o żołnierzach i wojnie, co łapie mnie szczególnie za
serce i za każdym razem doprowadza do łez. Polecam, z całego serca, jedna z
najlepszych książek tego roku! Czuję, że przeczytam ją jeszcze nie raz...</span><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: black;"><span style="font-size: large;">„OKRUTNY KSIĄŻĘ” Holly Black</span></span><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjG_Mehw_vCpoCxURpJ-iPjffTRvvPUSIccU2EXaOsRl828e5Rp_2EkclV65exABKlUdvR7TJQx3EKKRh4X9nem9U5JGILikuIRV3x0mZnXA05OraV-vD2VsRr6rZ7g3K91i2uX45WcwYc/s1600/2019-02-24+12.51.48+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjG_Mehw_vCpoCxURpJ-iPjffTRvvPUSIccU2EXaOsRl828e5Rp_2EkclV65exABKlUdvR7TJQx3EKKRh4X9nem9U5JGILikuIRV3x0mZnXA05OraV-vD2VsRr6rZ7g3K91i2uX45WcwYc/s640/2019-02-24+12.51.48+1.jpg" width="640" /></a></div>
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background: white; color: #181818;">Moim błędem było nienapisanie
moich odczuć po Okrutnym księciu od razu, a dopiero jak przeczytałam niemal
cały drugi tom, ale nie o tym.</span><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background: white; color: #181818;">Zapowiadało się
naprawdę dobrze, wręcz doskonały wstęp do dalszej historii... która coś mi
przypomina i to niezbyt udolnie. Pomijając fakt, że oczywiście ktoś pewnie
wpadł na ten pomysł jeszcze przed Maas, której seria o Okrutnym księciu jest
wręcz rażąca. Określiłabym pierwszy tom krótko: to jednocześnie coś, co
zabrakło na pierwszy rzut oka u Sarah, ale jakby głębiej się przyjrzeć, to właśnie
książkom Black brakuje tego "czegoś".</span><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="background: white; color: #181818;"><span style="font-family: inherit;">ZALETY:wiat jest
złożony i bardzo dobrze rozbudowany. Bohaterka nie jest jakąś głupią gęsią,
która przez przypadek trafia do świata elfów i uczy się wszystkiego na naszych
"oczach". I postać enigmatycznego, okrutnego i nienawistnego Cardana,
na którego rozwinięcie nadal czekam i ubolewam, że został tak zepchnięty na
margines.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="background: white; color: #181818;"><span style="font-family: inherit;">WADY: bark wyraźnego
romansu, mimo przyciągania bohaterów i budowania napięcia. kiepska gra Jude,
owszem, gra. brak mi namiastki autentyczności w tej bohaterce, brakuje jej
czegoś w rodzaju piątej klepki.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="background: white; color: #181818;"><span style="font-family: inherit;">No w każdym razie mam
nadzieję, że autorka wybrnie z tego całkiem przyzwoicie.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: black;"><span style="font-size: large;">„ZŁY KRÓL” Holly Black</span></span><span style="color: black;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjN0eAmrxP8DpR_3raLpSqJcZMEBZTrGEbbayO4SrX-ieRpIX-6bSk13O9L14jg63RfcSMRIV7mT9gXqFFdPmX_K_GC78zPHpZ7QHhUg1Oz28S0besz_bxVx_xoMzKllNd62wTZXIO8dbw/s1600/2019-03-27+09.31.02+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjN0eAmrxP8DpR_3raLpSqJcZMEBZTrGEbbayO4SrX-ieRpIX-6bSk13O9L14jg63RfcSMRIV7mT9gXqFFdPmX_K_GC78zPHpZ7QHhUg1Oz28S0besz_bxVx_xoMzKllNd62wTZXIO8dbw/s640/2019-03-27+09.31.02+1.jpg" width="640" /></a></div>
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="background: white; color: #222222;"><span style="font-family: inherit;">Po przeczytaniu „Złego
króla” jednego możecie być pewni: Holly Black stworzyła na nowo elfy.
Niebezpieczne, bez skrupułów i okrutne elfy. Dawno nie byłam tak bardzo
zadowolona z tego, co miałam w rękach, ale jednocześnie tak ogromnie zawiodłam
się na zakończeniu. <a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2019/02/zy-krol-holly-black-przedpremierowo.html"><span style="color: blue;">Więcej znajdziecie w recenzji :)</span></a></span></span><span style="color: black; font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 13.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="color: black; font-family: inherit , serif;"><span style="font-size: large;">„INNA BLUE” Amy Harmon</span><span style="font-size: 13.5pt;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: black; font-family: "times new roman" , "serif"; font-size: 13.5pt;"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 13.5pt;"> </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhI2nj5K2NPYLhCeh1bzJtTrs0tdsqFoxqqAxSy4UvN4vG41QVM70WIm9oumMsG1D7khUEtrl3Z-OIiVxNhiK66aYZJtIdTx4lqTbUIIqgaOZAHUkoIOLEaCitGmECY9iPiVCb6k_u1yWQ/s1600/2019-03-22+01.24.57+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhI2nj5K2NPYLhCeh1bzJtTrs0tdsqFoxqqAxSy4UvN4vG41QVM70WIm9oumMsG1D7khUEtrl3Z-OIiVxNhiK66aYZJtIdTx4lqTbUIIqgaOZAHUkoIOLEaCitGmECY9iPiVCb6k_u1yWQ/s640/2019-03-22+01.24.57+1.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "inherit" , "serif"; font-size: 12.0pt;">Zdecydowanie o tej pozycji mogę powiedzieć, że jest
inna, niezbyt w stylu autorki, jeśli mogę się tak wyrazić. Tematyka jest,
oględnie mówiąc, zaskakująca. No nie tego się spodziewałam, to na pewno. Z
jednej strony jestem zachwycona, ponieważ Harmon podejmuje ogromnie ciężki i
przytłaczający temat, co powaliło mnie na łopatki, ale z drugiej strony czegoś
brakuje, jakiś wielkich emocji, które wywołałyby u mnie potoki łez, jak reszta
jej książek. Jednak nie narzekam, książkę czytało się szybko i przyjemnie, chociaż
zakończenie nie było w wielkim stylu i to zabolało mnie najmocniej. <span style="color: blue;"><a href="https://wachajac-ksiazki.blogspot.com/2019/03/inna-blue-amy-harmon.html" target="_blank">Więcej znajdziecie w recenzji :)</a></span></span></div>
</div>
Wąchając książkihttp://www.blogger.com/profile/03688256061653529810noreply@blogger.com