PIĘKNY | Christina Lauren
„Piękny” („Beautiful”) Christina Lauren, wyd. Zysk i S-ka 2017
★★★★★★★★★★
Serię Christiny Lauren poznałam już przeszło dwa lata temu, kiedy to „Piękny drań” skradł moje serce. Czytałam tą powieść już kilka razy i ciągle przeżywałam takie same emocje jak za pierwszym razem. Książki tego pisarskiego duetu są wszystkim czego potrzebuję i oczekuję od powieści z tegoż gatunku: humor, sarkazm, świetnych bohaterów oraz niebanalny wątek miłosny. Na przestrzeni dwudziesty czterech miesięcy ukazywały się kolejno: „Piękny drań”, „Piękny nieznajomy”, „Piękny gracz” oraz „Piękny sekret”, aż wreszcie przyszedł czas na definitywny koniec przygody z moimi ukochanymi postaciami, czyli „Piękny”.
Nie ma dla mnie nic lepszego niż seria, gdzie autorzy ukazują nie tylko nowe historie wcześniej poznanych bohaterów, ale wracają również do losów tych postaci, których perypetie poznajemy już w wcześniejszych tomach. Twórczynie „Beautiful Bastard” zrobiły rzecz niebywałą, ponieważ stworzyły serię, która nie ma prawa się znudzić, ani nie zadowolić odbiorcy (chyba, że ktoś nie lubi gatunku). „Piękny” to mieszanka złożona z ulubionych bohaterów, nieprzewidywalności losu oraz wszechogarniającej sile miłości: romantycznej i rodzinnej. Odniosłam wrażenie, że właśnie ta powieść jest kwintesencją całej serii, esencją wszystkich emocji, które pisarki dawkowały w każdej z książek.
W „Pięknym sekrecie” poznałam już Pippę, ale nie przywiązałam do niej większej uwagi. Z tego co pamiętam, to autorki same poskąpiły jej ilości zdań i teraz wiem dlaczego. Miała ona zostać wielką tajemnicą i niespodzianką. Bardzo ją polubiłam. Była nieprzewidywalna, ekscentryczna i naprawdę zwariowana. Dzięki jej zwariowanej osobowości i stylu życia po prostu pochłania się powieść w kilka godzin.
Jensena również już znają Ci, którzy są z serią od początku, ponieważ jest to brat Hanny. Pokochałam go, chociaż czy mogłam postąpić inaczej, za jego sztywne podejście do życia, ale również za jego młodość, która była pełna niespodzianek i niesamowitych przygód. Jens jest obrazem człowieka, którego dopadła rzeczywistość, dorosłość i samotność, ale mimo wszystko miał kochającą rodzinę, przyjaciół i koniec końców ukochaną. Uwielbiam bohaterów, którzy przechodzą metamorfozę, oczywiście w granicach rozsądku, a właśnie tego było mu trzeba.
Akcja „Pięknego” toczy się zdecydowanie szybciej niż w normalnej powieści. Tematyka jest również inna, ponieważ dzieje się w czasie wakacji czy też urlopu, przez co pominięta została kwestia rozdzielenia bohaterów. Mam niejasne wrażenie, że tym optymistycznym akcentem, autorki chciały pożegnać się z naprawdę genialnymi postaciami, które wciąż będą żyły w moim umyśle i nie jeden raz powrócę do świata Christiny Lauren. Jednym z moich największych pragnień jest przeczytanie dodatków do serii, ponieważ jest ich nie mało, a ja nie odpuszczę każdej możliwości przeczytania losów moich ulubionych bohaterów.
Jeśli ktoś nie obawia się powieści pełnej namiętności, poczucia humoru i niezwykle wciągającej fabuły, to „Piękny” będzie strzałem w dziesiątkę. Nie czytałam jeszcze podobnej serii, która zachwyciłaby mnie każdym tomem, bohaterem i szczegółem. Polecam, polecam i POLECAM!
ZA MOŻLIWOŚĆ PRZECZYTANIA DZIĘKUJĘ WYDAWNICTWU ZYSK I S-KA!
