No cóż, nie będę ukrywać, że nie jest to najlepsza książka autorki. Tak jak do tej pory byłam zachwycona każdą jej powieścią, tak tutaj ciągle coś mi nie pasowało.
Przede wszystkim drżę na myśl o obrazie amerykańskiego społeczeństwa. Nie chodzi o to, że uważam to za wadę lub w to nie wierzę, ale po prostu to jest straszne. Te wzajemne uprzedzenia, w0jenki, złośliwości i mściwość. Masakra. Książka jest pełna stereotypów, co w gruncie rzeczy staje się w pewnym momencie męczące, chociaż wiadome jest, że sama autorka z nimi walczy i pokazuje, że jest to wszystko mylące i krzywdzące.
Mac jest pierwszą bohaterką spod pióra Kennedy, której za bardzo nie polubiłam. Wydawała mi się strasznie naiwna, głupiutka i z dość wielkim ego — jakich to ona sukcesów nie odniosła w tak młodym wieku, jak bardzo jest niezależna itp. Przez większość książki wkurzała mnie swoim miotaniem się w kółko, próbom załatwienia każdego problemu — szkoda, że kasą, a nie wyraźną pomocą specjalistów (serio, połowa postaci w tej książce powinna zapisać się na terapię). Cooper był w porządku, trochę łobuz, trochę z głową na karku, ale jakoś 🍑 nie urywał. Ot co, postać, która miała kilka swoich momentów.
Jeśli chodzi o relację między bohaterami, bo w końcu to romans, to ubolewam nad jej skąpym przedstawieniem. Mamy tutaj slow burn, od przyjaciół do kochanków, zakład, z3mstę, więc cała gama emocji z potencjałem, ale jakoś totalnie nie czułam tej chemii.
Nie powiem, że to czas zmarnowany, ale mogło być znacznie lepiej — w końcu wiem, na co stać autorkę. Czytało się ją dość szybko i nawet momentami przyjemnie (jak już się zaczęło między bohaterami stabilizować). Nie przepadam jednak za slow burn, kiedy to główna bohaterka jest jeszcze w poprzednim związku.
Kompleks grzecznej dziewczynki #1 | Reputacja niegrzecznej dziewczyny #2 | The Summer Girl #3
