„Jak poskromić dibała” Kyra Parsi, Wydawnictwo Ale! 2025
piątek, listopada 28, 2025
poniedziałek, listopada 24, 2025
piątek, listopada 21, 2025
wtorek, listopada 18, 2025
.png)
.png)
środa, października 15, 2025
SIEDEM OSTRZY | Karolina Grypińska
„Siedem ostrzy” Karolina Grypińska,
Wydawnictwo Mroczna Puszcza 2025
Jak to już ze mną i rodzimą literaturą bywa — nie za bardzo się lubimy. Przed sięgnięciem po Siedem ostrzy miałam nawet lekki żal, ale… nie mogłam bardziej żałować swoich wcześniejszych myśli, bo ta historia… od MIESIĘCY nie czułam tak szalonych emocji podczas czytania, od MIESIĘCY nie przeczytałam książki w dwa dni — ta opowieść miała właśnie to “coś”, czego szukam.
Ostatnio trafiały mi się historie z motywem drogi i myślałam, że już mi się to przejadło — ale nie! Siedem ostrzy było idealne. Z lekkim vibem Szóstki wron, z ukochanym motywem znalezionej rodziny, z ciekawym światem, który zdaje się istnieć w papierowym pokoju, gdzie piątka (anty)bohaterów i Anzan muszą odbić dziewczynę z pałacu — brzmi świetnie, prawda? I takie właśnie jest!
Narracja prowadzona jest z perspektywy różnych bohaterów, ale choć jest ich kilku, absolutnie nie przytłacza i łatwo zapamiętać, kto jest kim. Każdy ma swój unikalny charakter — nie sposób ich pomylić. Ulubieńca mogę wskazać bez wahania (Faelar!), ale to nie znaczy, że reszty nie kocham. Byli barwną paletą ludzkich charakterów — i to było fantastyczne!
Wątki romantyczne? Są — i to jakie! Och, ile ja pisków i okrzyków zachwytu wydałam, a ile uśmiechów posłałam literkom 😂 Mamy tu motyw friends to lovers, ale w takiej wersji, jaką uwielbiam — najpierw przyjaźń, potem dopiero konkret. Jest też enemies to (prawie, ale nie całkiem) lovers… I tutaj przepadłam totalnie. Nie wiem, jak to opisać — po prostu brak mi słów na genialność tego motywu. A zakończenie? Cudo. Do tego motyw przeznaczenia, który był dla mnie niczym najsłodsza ambrozja (i wcale nie taki oczywisty)!
Autorka ma bardzo przyjemny styl — niemal gawędziarski, a przy tym nadal literacki. Przez Siedem ostrzy dosłownie płynęłam. Czułam, jakby postaci ożywały w mojej głowie, a świat był oddany tak dobrze, że nie miałam żadnego problemu z przyswojeniem informacji, co w fantastyce wcale nie jest oczywiste.
Czy ta historia ma jakieś wady? Ja ich nie widzę.
Czy ma szansę stać się ulubieńcem roku? Zdecydowanie tak!
CZYTAJCIE, BO TAKICH HISTORII ZE ŚWIECĄ SZUKAĆ!
Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Mroczna Puszcza
poniedziałek, października 06, 2025
NIE WPUSZCZAJ LASU | CG Drews
Nawet nie wiem do końca, co mam napisać o tej książce, oprócz prostego: CZYTAJCIE TO!
Przyznam, że sięgnęłam po nią z myślą, że będzie to horror, gdzie naprawdę przyspieszy mi serce ze strachu, ale dla mnie to nie było wcale straszne. Niepokojące? Tajemnicze? Pochłaniające? Trzy raz tak!
Ta historia jest po prostu. świetna. Mamy tutaj mroczny las, elitarną szkołę, reprezentację osób queerowych (i wątek nietolerancji) oraz potwory, które mogłyby być wyjęte ze słowiańskiego bestiariusza (ale nie są).
Każdy może być potworem. W odpowiednich okolicznościach. Odpowiednio motywowany. By chronić kogoś innego lub.... by chronić siebie. Czy to takie złe walczyć o siebie, jeśli na nikogo innego nie można liczyć?
Muszę przyznać, że istniały dwie ścieżki dla tej historii: albo okazałaby się klapą, albo czymś wciągającym. I chociaż może tego nie widać, to naprawdę byłam całkowicie pochłonięta wszystkimi wydarzeniami, które graniczyły między snem a jawą. Do tego motyw mrocznych baśni totalnie mnie urzekł.
Czy ta historia była przewidywalna? Z jednej strony tak, ale uważam, że akurat to, co przewidziałam, to było do przewidzenia... ale cały wydźwięk tej historii, tej relacji — cudo, chociaż niespodziewane.
Powieść z estetyką dark academii, cudownymi, lecz niezrozumianymi bohaterami, niepokojącymi potworami i wieloma aspektami, które autorka powołała do życia jako nocne koszmary, a tak naprawdę wiele osób może się zmagać z takimi myślami/odczuciami.
Szalenie polecam, idealna lektura na jesień! 🍂
współpraca reklamowa z Wydawnictwem time4YA
sobota, października 04, 2025
BEZSENNI | Jen Williams
„Bezsenni” Jen Williams, Wydawnictwo Jaguar 2025
Witaj w domu, jadowite dziecko.
“Bezsenni” to jedna z tych historii, które, chociaż bardzo chciałam, nie dałam rady skończyć (porzuciłam ją na ostatnich rozdziałach). Nie przerwałam jej dlatego, że była zła, ale po prostu nudna. Nie było ani chwili, żebym czuła się zaangażowana w akcję czy losy bohaterów. Wiele razy przyłapałam się na tym, że tylko śledzę tekst wzrokiem.
Przed sięgnięciem po nią byłam zafascynowana opisem: dziewczyna stworzona przez boginię, która zakochuje się w potworze? Przecież to brzmi tak dobrze! Ale chyba po raz kolejny utwierdziłam się w przekonaniu, że powieści YA powinnam sobie odpuścić — więc zrzucam winę na siebie.
Jeśli chodzi o postaci, to tutaj niestety mocno nie zagrało. Mamy obietnice nietuzinkowego trójkąta miłosnego i, chociaż nie lubię tego motywu, to jakże pragnęłam chociaż jego namiastki! Odniosłam wrażenie, że Elver i Artair jako-tako posiadali jakieś cechy charakteru, ale tylko dopóki się nie spotkali (co nastąpiło dość szybko). I jeszcze bym przeżyła, gdyby zawładnęły nimi nastoletnie hormony, ale oni ze strony na stronę robili się coraz bardziej bezpłciowi. Dodajcie do tego motyw drogi, czyli wędrówka po świecie, który jest dosłownie wszędzie taki sam…
Chemii między nimi w ogóle nie było, co strasznie mnie zawiodło, a relacje z innymi postaciami również leżały — strasznie płasko nakreślone.
Porzuciłam ją, ponieważ nie czułam się poruszona ani fabułą, ani światem, ani bohaterami. Nudziłam się jak mops, a każdorazowe sięgnięcie po tę historię wiązało się z przymusem. Chciałabym móc napisać coś lepszego, ponieważ ta historia nie była zła, może okazać się nawet dla niektórych ciekawa, ale ja po prostu nie poczułam z nią chemii.
współpraca reklamowa z Wydawnictwem Jaguar
niedziela, września 28, 2025
ZGUBNY LOS | Kaylie Smith
.png)
.png)
Myślałam, że poznam twórczość autorki od "Phantasmy", ale los chciał inaczej (hehe). Przyznam szczerze, że pomimo tego, że jest to raczej YA, to nie wahałam się ani chwili przed sięgnięciem po nią!
Długo nie wiedziałam jak ją ocenić. Na pewno muszę przyznać, że czytało się ją szybko i bardzo płynnie. Mamy tutaj wszechobecny motyw grupy, która jest osobliwa i niezbyt dobrze zgrana, ale za to ich słowne przepychanki, to czasami prawdziwe złoto. Powoli przeistacza się to w motyw found family, chociaż na razie nie jest w 100% wykorzystany.
Bohaterów mamy kilku i dzięki narracji trzecioosobowej każdy z nich dostaje swoje pięć minut. Calla zdecydowanie jest tutaj postacią wiodącą i łatwo można ją polubić, chociaż jest w typie tych bohaterek książek młodzieżowych sprzed 15 lat (na szczęście z tej lepszej kategorii).
Wątek romantyczny jest trochę niechlujny i można powiedzieć, że w pewnym momencie łatwy do przewidzenia. Poza tym mamy motyw przyjaźni, rodzeństwa, niechętnych sojuszy i takie tam inne drobiazgi związane z relacjami, jeśli bohaterowie są w podróży.
Było dużo śmiechu, co naprawdę uważam za plus. Autorka bardzo lekko i z dystansem podchodzi do niektórych aspektów, ale potrafi zaskoczyć, bo, moi mili, plot twist jest picco bello! Kiedy przeczytałam epilog miałam jedno wielkie WTF na twarzy i przez to moja ocena książki podskoczyła w górę.
I chociaż długo nie opuszczała mnie myśl, że jest to jednocześnie dobra, wciągająca historia, ale o niczym szczególnym, to wraz z zakończeniem zrozumiałam, że jest to nie tyle wstęp, ale rozbudowany i całkiem udany.
współpraca reklamowa z Wydawnictwem WeNeedYA
piątek, września 26, 2025
CHŁOPCY Z OSTRYMI ZĘBAMI | Jenni Howell
.png)
.png)
„Chłopcy z ostrymi zębami” Jenni Howell, Wyd. time4YA 2025
Uwielbiam książki z motywem dark academia, ale tym razem to nie było to. To, czego się spodziewałam, a to, co dostałam… Przysięgam, miałam ochotę płakać i tupać nogami. Bardzo nie lubię, kiedy autor próbuje nadać znaczenie przeciętnej historii poprzez wyszukane, filozoficzne cytaty. Tak właśnie było tutaj — i przez to od początku ta historia była na przegranej pozycji.
Najważniejsi są dla mnie zawsze bohaterowie i relacje. Tutaj jednak postacie są płaskie, pozbawione charakteru i bez wyróżniających cech (co jest wręcz sztuką, biorąc pod uwagę, że cała fabuła miała się na nich opierać). Relacji i komunikacji między nimi właściwie nie ma.
Autorka rozkłada na łopatki każdy element tej książki: bohaterów, relacje, język, filozoficzne wstawki, a nawet główny wątek, który szybko schodzi na dalszy plan. Nawet karty tarota i ich symbolika zostały potraktowane po macoszemu.
Historia miała być w klimacie dark academia, ale poza motywem szkoły nie znajdziecie w niej nic z tego nurtu. Dark academia to hołd dla sztuki, filozofii, literatury i humanizmu — a tutaj ogranicza się to do kilku przypadkowych, błędnie zinterpretowanych cytatów z „Medytacji” Kartezjusza.
Styl autorki również zawodzi. Widać próby nadania językowi nastroju i eksperymentowania z formą, ale efekt końcowy to jedynie chaos i moje zszargane nerwy. Absurdalne zdania, dziwne porównania i pseudofilozoficzne frazesy przytłaczają główną historię.
Na domiar złego filozoficzne odniesienia są wyrwane z kontekstu i interpretowane błędnie.
Choć początek dawał nadzieję, w połowie miałam ochotę wyrzucić książkę przez okno. To nie był ani sen, ani jawa. Ani oniryzm, ani realizm magiczny. To coś, co miało mieć wielkie ambicje, ale pogrążyli je infantylni bohaterowie i wszechobecny chaos.
Nie pamiętam, kiedy ostatnio tak bardzo się zawiodłam. Ta książka miała być idealna na jesień, chciałam ją polecać, a czuję jedynie gorycz i rozczarowanie.
współpraca reklamowa z Wydawnictwem time4YA
czwartek, lipca 24, 2025
NAJJAŚNIEJSZY PŁOMIEŃ SŁOŃCA | Lisina Coney
.png)
.png)
„Najjaśniejszy promień słońca” Lisina Coney, Wyd. Znak 2025
